تحليل عناصر سعادت در انديشه‌ي ابن‌ تيميه

در اين پژوهش تلاش شده است تا پس از تعريف سعادت از نگاه ابن‌تيميه، عناصر ايصال به سعادت از نگاه اين متفكّر تأليف و تحليل شود. اهميت اين مسأله از آن روست كه ابن‌ تيميه از متفكران ضدفلسفي جهان اسلام بوده، از همين نظر مي‌توان اين پرسش را مطرح كرد كه نگاه او به سعادت چه تفاوتي با نگرش‌هاي رقيب _ كه به‌ تعبير ابن‌ تيميه، نسخه‌هاي آلوده به بن‌مايه‌هاي غيرديني هستند _ خواهد داشت؟ براي دستيابي به اين مطلوب، آثار ابن‌ تيميه را بررسي كرده و عناصري را كه به‌ تصريح يا اشاره، به سعادت آدمي مربوط مي‌شوند استقراء نموده‌ايم. حاصل رجوع به آثار ابن‌ تيميه و نتيجه‌ي به‌دست‌آمده از كلماتِ بعضاً پراكنده‌ي او در موضوع پژوهش، اين است كه مي‌توان پنج عامل را تحت عنوان «عناصر سعادت» در انديشه‌ي اين متفكّر مندرج ساخت. با اين‌ حال، پس از تأمل در اين عناصر و ضمن واكاوي تفصيلي آن‌ها، به اين نتيجه خواهيم رسيد كه انديشه‌ي ضد فلسفي ابن‌ تيميه، علي‌رغم كوشش بسيار در زدودن دين از غبار مفروضات فلسفي، عاري از شاكله‌ي نظري درخور اعتماد است.

فاقد چكيده مي باشد