اثر تجويز خوراكي سولفات مس بر يادگيري و حافظه فضايي موش هاي صحرايي نژاد ويستار

A Study on the Effects of Orally Administered Copper Sulfate on Learning and Spatial Memory of Wistar Rats

سابقه و هدف: مس يكي از ريزمغذي هاي اصلي بدن مي باشد، اختلال در هموستاز مس سبب ايجاد بيماريهايي مانند منكز و ويلسون مي گردد كه از عوارض اين بيماريها تشنج و اختلال در يادگيري و حافظه مي باشد. مصرف غلظت هاي بالاي مس مي تواند سبب ايجاد آسيب هاي دائمي به سلول ها و آسيب نوروني گردد. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات سمي مصرف خوراكي سولفات مس بر روي يادگيري در ماز آبي موريس در موش صحرايي مي باشد. مواد و روش­ ها: در اين مطالعه تجربي از 39 سر موش صحرايي نژاد ويستار در دو گروه نر (21 سر) و ماده (18 سر) استفاده شد. هر كدام از گروه هاي نر و ماده نيز به سه گروه تقسيم شدند. گروه كنترل از آب مقطر و دو گروه ديگر از 1و 5/1 ميلي مولار سولفات مس محلول در آب مقطر به مدت يك ماه به عنوان آب مصرفي استفاده نمودند. پس از اين مدت، حافظه فضايي موش ها با استفاده از ماز آبي موريس مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته­ ها: در موش هاي نر سولفات مس اضافه شده به آب آشاميدني سبب تغيير معني داري در مسافت طي شده براي يافتن سكو (3/01±24/09% در گروه كنترل، 2/95±26/06% گرو 1 ميلي مولارسولفات مس، 1/82±25/68% گروه 1/5 ميلي مولار سولفات مس)، زمان لازم (2/87±23/93 در گروه كنترل، 3/47±25/54 گروه 1 ميلي مولار سولفات مس و 1/92±25/33 در گروه 1/5 ميلي مولار سولفات مس) براي پيدا كردن سكو و يا سرعت شنا كردن موش ها نشد. مقايسه گروه هاي مختلف موش هاي ماده نيز نشان داد كه غلظت هاي 1 و 1/5 ميلي مولار سولفات مس نتوانستد به شكل معني داري سبب اختلال در يادگيري موش ها گردند. نتيجه ­گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه اضافه شدن سولفات مس به آب آشاميدني سبب ايجاد اثرات تخريبي بر روي حافظه و يادگيري موش هاي نر و ماده نمي گردد

BACKGROUND an‎d OBJECTIVE: Copper is one of the main micronutrients in the human body. Malfunction in copper homeostasis results in Menkes syndrome and Wilson’s disease, which are associated with complications such as seizure and impairments in learning and memory. Use of high copper concentrations can cause permanent damage to the cells and neurons. The aim of this study was to examine the toxic effects of orally administered copper sulfate on rats’ learning in Morris water maze. METHODS: In this experimental study, 39 Wistar rats were divided into male (n=21) and female (n=18) groups. These two groups were each randomly divided into three sub-groups. The control group received distilled water, while the other two groups were administrated 1 and 1.5 mM of copper sulfate, dissolved in distilled water for a period of one month. After this period, the Morris water maze was incorporated to evaluate the spatial memory of rats. FINDINGS: In male rats, copper sulfate, which was added to drinking water, made no significant changes in the distance traveled to find the platform (24.09%±3.01 in the control group, 26.06%±2.95 in the 1 mm copper sulfate group, and 25.68%±1.82 in the 1.5 mM copper sulfate group), the time spent to find the platform (23.93±2.87 in the control group, 25.54±3.47 in the 1 mM copper sulfate group, and 25.33±1.92 in the 1.5 mM copper sulfate group), or the swimming speed. The comparison of female groups showed that 1 and 1.5 mM concentrations of copper sulfate could not cause any significant impairments in learning of rats. CONCLUSION: The results showed that the addition of copper sulfate to drinking water have no detrimental impacts on the memory or learning of male and female rats