تحليل مؤلّفه‌هاي معنايي «امام» درآيه 12 سوره مباركة يس با بهره‌گيري از روابط هم‌نشيني و جانشيني

The Analysis of Semantic Components of “Imam” in Sign 12 of Surah “Yasin” based on Syntagmatic and Paradigmatic Relationships

هم‌نشيني و جانشيني، همان‌گونه كه زبان‌شناساني چون رومان ياكوبسون از آغاز اشاره كرده‌اند، تار و پود زبان را تشكيل مي‌دهد. ازاين‌رو، مي‌توان با مشخص‌كردن مؤلّفه‌هاي معنايي يك واژه خاص و سپس بررسي ارتباط‌هاي واژه‌هاي هم‌نشنين و جانشين با آن، كاركردهاي واژه را در زبان در سطح گسترده‌اي مشخص كرد. با اين روش، ابتدا هم‌نشين‌ها و جانشين‌هاي واژه مدّنظر مشخص مي‌شود، سپس بر پايه مؤلّفه‌هاي معنايي به‌ دست‌آمده از واژه‌هاي هم‌نشين و جانشين، مؤلّفه‌هاي مشترك نشان داده مي‌شود، اين مؤلّفه‌ها، مؤلّفه‌هاي معنايي واژه مدّنظر است.واژه «امام»، از كليدي‌ترين واژه‌هاي قرآن كريم، كه بسامد رخداد آن 12 مرتبه است، يكي از كاربردهاي آن در آيه 12 سوره مباركه يس است. «امام» در اين آيه همراه با واژه‌هاي هم‌نشين و جانشينش در قرآن مبناي تحليل واژه «امام» در آيه 12 سوره مباركه يس است. با توجه به بررسي‌هاي صورت‌گرفته و پنج مؤلّفه معنايي به‌دست‌آمده (احصاء، مبين، خليفه، آيه، كتاب) آنچه در «امام» ثبت مي‌شود، مرتبه‌اي از علم حق‌تعالي است كه مربوط به فعل و مشيت الهي است و در عالم غيب محفوظ و مكنون است. وجود «امام» عامل نظم و پيوند‌دهنده كلمات الهي است و نسخه‌اي است جامع از اسماي حسناي الهي. امام در تمام شئونِ افعال و اوصاف الهي «آيه كامل» حق‌تعالي است. مدلول اين آيه عظيم چيزي جز رسيدن به توحيد ربوبي نيست؛ ازاين‌رو شناخت امام متمّم توحيد حق‌تعالي محسوب مي‌شود.

Syntagmatic and paradigmatic relationships, as the linguists such as Roman Jacobson pointed out from the beginning, make the foundation of language. Hence through identifying the semantic components of a particular word and examining the syntagmatic and paradigmatic relationships, the word uses can be extensively determined. In this way, the syntagmatic and paradigmatic items of the word are determined. On the basis of the semantic components of the word “Imam”, one of the most important words in the Holy Quran, the occurrence frequency of which is 12, is used in sign 12 of Surah “Yasin”. Regarding the investigations, it can be said that what is established in the meaning of “Imam” is the rank of God’s science which is related to the divine action and want. It is kept in the hidden world. The presence of Imam makes God’s words join together. It is a comprehensive version of the divine names. Imam is the perfect sign of God. The denotative meaning of such a great sign is nothing but obtaining monotheism. For the same reason, knowing Imam is considered the complement of God’s monotheism.