پويش جغرافيايي انتخابات مجلس شوراي اسلامي ايران با تأكيد بر مشاركت زنان

جغرافياي انتخابات و مشاركت زنان براي تصدي كرسي‌هاي انتخابي كشور با سيري نزولي و صعودي همراه بوده كه علل و عوامل متفاوتي در اين مسئله نقش داشته است. پژوهش حاضر با روش تلفيقي به پويش جغرافيايي نمايندگي زنان در انتخابات مجلس شوراي ملي، مجلس شوراي اسلامي و شوراهاي شهر و روستا با استفاده از پرسشنامه با جمعيت آماري (200) نفر همراه با اولويت‌بندي موانع مشاركت سياسي زنان از ديدگاه نخبگان سياسي پرداخته است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه سهم زنان از كرسي‌هاي مجلس شوراي اسلامي شهرهاي بزرگ در مقايسه با شهرهاي كوچك و روستاها بيشتر است و در حوزه‌هاي چند عضوي نسبت به حوزه‌هاي تك عضوي هم در انتخابات مجلس شوراي اسلامي و هم شوراهاي شهر و روستا، سهم زنان به‌جز دوره پنجم شوراي شهر و روستا، به‌مراتب افزايش‌يافته است و اولويت‌بندي موانع مشاركت سياسي زنان با آزمون فريدمن شامل موانع فرهنگي، اقتصادي-رواني، سياسي، اجتماعي، فقهي و حقوقي مي‌باشد.