كليدواژه :
خشونت آشكار , خشونت پنهان , جاي خالي سلوچ , گودان , مرگان
چكيده فارسي :
داستان پردازي و قصه گويي در سرزمين هند سابقه اي طولاني دارد. آثاري چون «پنج تنترا» كه از داستان هاي مهم در تاريخ كهن هند به شمار ميروند و شهرت جهاني دارند، از اين دسته اند و نثر فارسي اگرچه پس از شعر در ادبيات فارسي پديد آمد، اما تا دوران معاصر به دلايل مختلف، شعر از نثر پيشي گرفت. نخستين دليل اينكه چرا در ايران نثر از نظرگاه ادبي كمتر به پاي شعر ميرسد شايداين امر باشد كه آنچه در ادبيات اقوام ديگر غالباً اختصاص به نثر دارد و عقايد حكمي و تعاليم اخلاقي و قصه و داستان از آنجمله است، در ايران در شعر تجلي يافته است و آثاري چون بوستان و مثنوي ليلي و مجنون و خسرو و شيرين، نشانههايي از انجام وظيفه نثر به وسيله ي شعر است و از آنجا كه اين آثار منظوم از زيبايي و رواني قابل ملاحظه اي برخودار بوده اند، نثر فارسي از توجه به اينگونه آثار بازمانده است و لاجرم در مقايسه با شعر قلمرو محدودي يافته است. با اينوجود ادبيات نثر معاصر فارسي در حوزهي ادبيات جهاني و بالاخص ادبيات تطبيقي- چه درون مرزي و چه برون مرزي- داراي جايگاه خاصي است. دولتآبادي و پرم چند از داستان نويسان واقعگرا (realist) در دوره ي معاصر ادبيات ايران و هند هستند كه در زمينه ي داستان كوتاه، رمان، نمايشنامه و غيره آثار برجسته اي از خود به جا گذاشته اند. اين مقاله كوشش دارد با بررسي و تحليل آثار و دامنه ي نفوذ و تأثير دو نويسنده، جايگاه شان را در ادبيات داستاني معاصر دو كشور مشخص كند. روش پژوهش در اين مقاله توصيفي- تحليلي است كه از استقصاء در متن هاي داستاني دو نويسنده، به ويژه «جاي خالي سلوچ» و «گودان» و با استناد به آراء و نظريات منتقدان دربارۀ اثرگذاري آنان در ديگران و تحليل اين اظهارات، نقش و جايگاه اين نويسندگان را ترسيم ميكند. مقاله حاضر نشان مي‌دهد كه هر دو نويسنده رويكرد مشابه ي به مقاومت در برابر ظلم داشته‌اند.
چكيده لاتين :
Abstract: Storytelling and storytelling in Indian land has a long history. The works of the "Five Tantra", which are considered important stories in ancient Indian history and have world renown, are of this category. Persian prose, although after poetry emerged in Persian literature, but until contemporary For various reasons, he has fallen behind the poem. The first reason why in Iran prose is less poetic from the point of view of poetry Perhaps that which in the literature of other peoples is often devoted to prose, and beliefs and ethical teachings, stories and stories, is manifested in Iran in poetry, and works such as Boostan and Masnavi Lili and Majnoon, Khosrow and Shirin , Are signs of the promise of the work of the poetry, and since these poetic works have had considerable mental health Persian prose has been left out of attention to such works, and inevitably, in comparison with the poetry of the limited realm. However, the literature of contemporary Persian prose in the field of global literature, and especially adaptive literature - both within and beyond the borders - has a special place. Governmental and Permian are some of the realist storytellers in the contemporary period of Iranian and Indian literature. In the field of short stories, novels, plays, and so on, they have made great strides. This article attempts to determine their position in the contemporary narrative literature of the two countries by studying and analyzing the effects and influence of two writers. The research method in this article is descriptive-analytical, which is based on the introduction of the texts of the writings of two writers, in particular the "vacancy of Saloch" and "Goodnight," and with their criticisms of their influence on others and the analysis of these statements, outlines the role and position of these writers. Briefly, the preliminary findings of the research show that the authors have been modeled on the use of realistic practices and practices with the attitude of oppression and oppression to colonialism for many contemporary story writers from both countries.
