راهكارهاي ساماندهي و كاهش آسيب‌پذيري شريان‌هاي حياتي با رويكرد مديريت بحران (موردمطالعه: محور ارتباطي يزد – شيراز)

هدف از اين پژوهش بررسي تأثيرگذاري اصول پدافند غيرعامل در ساماندهي مؤلفه‌هاي بحران‌ساز حمل‌ونقل جاده‌اي است. نوع پژوهش كاربردي و روش آن توصيفي- تحليلي است. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و تحليل مسير و براي تدوين راهبردهاي آمايشي مديريت بحران در اين مسيرها از برنامه‌ريزي راهبردي استفاده‌شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد عدم توجه به اصل مكان‌يابي در دسترسي به خدمات و امكانات رفاهي بين جاده‌اي و عدم توجه به اصل پراكندگي مطلوب در ايجاد پاركينگ‌هاي كنار جاده‌ها اغلب عامل اصلي افزايش تصادفات جاده‌اي در طول محورهاي مورد بررسي بوده‌اند. بررسي مؤلفه‌هاي مديريت بحران نشان مي‌دهد در مسيرهاي موردمطالعه ضعف‌ها و قوت‌ها با ضرايب (8٫53) و (7٫41) بيشترين ميزان را به خود اختصاص داده‌اند كه در اين زمينه راهبرد غلبه كردن با رويكردهاي آمايشي مانند تجهيز و نصب علائم ايمني، روشنايي و تجهيزات، شناسايي، اولويت‌بندي، كاهش نقاط و مقاطع پرحادثه و ايجاد پاركينگ‌هاي كنار جاده‌اي با رعايت فاصله استاندارد به‌ويژه در مسيرهاي پرشيب مي‌تواند به آمايش حمل‌ونقل جاده‌اي و كاهش ضعف‌ها و تهديدات كمك كند.