تحليل رابطه ميان فرم شهر و احساس امنيت (موردمطالعه: شهر آمل)

گسترش شهرنشيني و ايجاد شرايط خاص زندگي نيازمند نگاه ويژه به مقولة فضاي امن شهري است تا بتوان ابعاد گوناگون احساس امنيت را درك و به كشف عوامل تأثيرگذار در آن پرداخت. هدف پژوهش حاضر شناسايي فرم محلات شهر و تبيين رابطه ميان آن‌ها و احساس امنيت است. نوع پژوهش حاضر كاربردي است و در تدوين آن از روش‌هاي توصيفي- تحليلي و اسنادي-پيمايشي استفاده شده است. داده‌هاي مورداستفاده از بلوك‌هاي آماري و از طريق پرسشنامه‌هايي كه به‌طور تصادفي و متناسب با جمعيت هر محله در بين شهروندان توزيع شد، به دست آمد و براي استخراج و تحليل داده‌هاي اين پژوهش از نرم‌افزار GIS و SPSS استفاده‌شده است. بر اين اساس، ابتدا فرم محلات مشخص و سپس براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شد و ضريب آلفاي كرونباخ آن برابر با (0٫84) به دست آمد و براي محاسبه اختلاط كاربري‌هاي شهري از مدل ضريب آنتروپي شانون بهره گرفته شد. نتايج حاصله از پايش آماري اطلاعات جمع‌آوري‌شده، نشان داد كه رابطه معناداري بين فرم شهر و احساس امنيت وجود دارد؛ به‌طوري‌كه با افزايش ميزان فشردگي در محلات شهري، احساس امنيت بيشتري در بين ساكنان اين محلات ايجاد مي‌شود.