اثر سياست پولي بر نرخ ارز در ايران با استفاده از الگوي خود همبسته با وقفه توزيع شده (ARDL)

امروزه كسب حداكثر وجوه ارزي ناشي از صادرات كالا و خدمات، از عمده ترين سياست هاي اقتصادي كشورها است. زيرا چنانچه كشوري با كمبود ذخاير ارزي مواجه شود، براي تامين نيازهاي وارداتي خود، به ناچار مي بايد از مجامع، كشورها يا بانك هاي بيگانه وام بگيرد. لذا مي توان گفت سياست تعيين نرخ ارز، تنظيم كننده جريان ورود و خروج ارز در اقتصاد ملي است. بنا براين دولت ها با به كارگيري سياست هاي مناسب شرايط عرضه و تقاضا در بازار ارز را تحت مديريت خود قرار مي دهد. با توجه به اهميت نرخ ارز و سياست هاي تاثير گذار بر آن، بر آن شديم تا در اين تحقيق اثر سياست پولي بر نرخ ارز را طي سال هاي 1351-1388 مورد بررسي قرار دهيم. براي اين منظور با استفاده از روش خودهمبسته با وقفه توزيع شده مدل مورد نظر تخمين زده شده است كه نتايج حاصل از تحقيق نشان دهنده اثر مثبت و معني دار متغيرهاي عرضه پول داخلي و قيمت داخلي و اثر منفي و معني دار درآمد ملي بر نرخ ارز، هم در كوتاه مدت و هم در بلند مدت است . جزء ناپايدار نرخ حقيقي ارز نيز به عنوان ديگر متغير مورد بررسي نشان داد كه اين متغير در كوتاه مدت داراي اثر منفي و معني دار بر نرخ حقيقي ارز دارد اما تاثير اين متغير در بلند مدت بي معني مي باشد.