سنجش رابطه بين توسعه شهري و احساس امنيت اجتماعي شهروندان (موردمطالعه: كلان‌شهر اهواز)

هدف اين پژوهش، سنجش رابطه بين توسعه شهري و احساس امنيت اجتماعي شهروندان شهر اهواز است. پژوهش حاضر ازنظر ماهيت، كاربردي، ازلحاظ روش توصيفي- تحليلي و شيوه جمع‌آوري اطلاعات، كتابخانه‌اي و ميداني مي‌باشد. براي بررسي توسعه مناطق شهر اهواز از شاخص‌هاي اجتماعي، اقتصادي و خدمات شهري كه اطلاعات آن از طريق آمارنامه به‌دست‌آمده، استفاده‌شده است. سنجش احساس امنيت اجتماعي نيز از (12) متغير كه اطلاعات آن از طريق پرسشنامه حاصل شد، محقق گرديد. جهت سنجش ميزان توسعه مناطق شهري از تكنيك ويكور و سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) بهره گرفته و براي سنجش ميزان احساس امنيت و ارتباط آن با توسعه از آزمون T و همبستگي پيرسون استفاده و درنهايت براي قانون سازي ميزان توسعه و امنيت، سيستم استنتاج فازي در محيط MATLAB بكار گرفته شد. بر اساس تكينك ويكور مناطق (1)، (2) و (3) در سطح اول توسعه قرارگرفته‌اند. آزمون T نشان داد بين مناطق شهري از لحاظ امنيت تفاوت وجود دارد. نتايج آزمون همبستگي نيز گوياي آن است كه بين توسعه شهري با احساس امنيت اجتماعي شهروندان رابطه وجود دارد و در آخر نتايج آزمون سيستم فازي نيز حكايت از آن دارد كه با توجه به ميزان توسعه شهر اهواز، احساس امنيت شهروندان در حالت متوسط، پايين و خيلي پايين است.