پايداري و عملكرد هيدروديناميكي شاخابه هاي جزر و مدي (مطالعه موردي خورموسي)

Hydrodynamic performance and stability of tidal inlet

شاخابه هاي جزر و مدي به واسطه پيشرفت آب دريا از جمله جزر و مد، موج به سمت ساحل شكل گرفته اند. اين مناطق به دليل شرايط محافظت شده در مقايسه با درياها و آب هاي آزاد، نواحي مناسبي براي شكل گيري مناطق تجاري، بندري، توريستي و ... مي باشد، در اين پژوهش براي مقدمه به معرفي خورها و ساختارشان پرداخته شده است. در ادامه طبقه بندي خورها به لحاظ هيدروديناميكي و پايداري دهانه خورها در نهايت موارد مطرح شده تحت عنوان مطالعه موردي براي شناسايي وضعيت خورموسي اعمال گرديده است. در طبقه بندي هيدروديناميكي خورها، خورموسي با بررسي دو روش تحليلي و فرمولي در زمره خورهاي جزر و مدي قرار گرفت، در آخر به لحاظ پايداري خورها، با محاسبه ضريب پايداري خورموسي به وسيله پارامتر پايداري براوون r =278.50 بدست آمد همچنين با استفاده از نرم افزارCEA نيز خورموسي در ناحيه پايداري قرار گرفت، كه هردو روش خورموسي را كاملا پايدار ارزيابي مي كنند.

Tidal and wave dominated currents are the most important and effective factors forming the Tidal Inlets. Construction of commercial and/or tourism harbors are recommended in these areas regarding their native protected feature than open seas. Here, we have introduced Tidal Inlets and their general patterns. Then we classify them regarding to hydrodynamics and stability aspects. The case study for this research is Khowr E Musa region in northern part of Persian Gulf as the most famous Tidal Inlet in Iran coasts. As a result of both analytical and statistical calculation, Khowr E Musa is classified as a stable region with standard Tidal Inlet form (It’s Brunn stability numbers will be r =278.5). Finally the CEA modeling of Khowr E Musa has the same results and introduce the region as a completely stable Tidal Inlet.