الهام بخشي نظريه فطرت در نقد ديدگاه عامه درباره كتابت حديث در عهد رسول اكرم (ص)

Inspiration Drawing from Human Nature in criticizing Sunni Viewpoint on Hadith Writing during Lifetime of the Prophet (s)

نظريه فطرت افزون بر مسائل اعتقادي، در حل مسائل ديگر، از جمله مسائل تاريخي نيز مي­ تواند الهام­بخش باشد. يكي از اين­گونه مسائل مسئله اختلاف در چگونگي نگارش حديث بين علماي اهل سنت و عالمان شيعه است. بيشتر علماي اهل سنت بر مبناي برخي روايات منقول و نيز بعضي ادله عقلي، معتقدند تدوين و نگارش حديث تا پايان قرن اول هجري انجام نشده است. از طرفي نقدهايي نيز بر پايه استدلال­هاي عقلي و دلايل نقلي، از طرف انديشمندان شيعه بر اين باور وارد شده است. پژوهش حاضر با روشي تحليلي سعي دارد ضرورت تدوين و نگارش حديث در زمان رسول اكرم (ص) را با استفاده از ويژگي­ هاي ذاتي نوع انسان اثبات كند. ويژگي حقيقت­ جويي و كمال­ طلبي انسان، دلايلي بر ضرورت ارتباط با نبي و به تبع آن، دلايلي بر ضرورت تدوين حديث هستند؛ اگرچه ويژگي نسيان انسان اين ضرورت را دوچندان مي­كند.

The theory of human nature in addition to its part in the solution of problems in the field of religious beliefs, may be helpful in solution of other problems including historical ones. One disputable problem between Sunnis and Shiites lies in hadith writing. On the one hand, most Sunni scholars, basing their view on narratives and logical arguments, believe that hadith writing had not happened until the end of the first century of Hijrah. On the other hand, there are some criticisms based on logical arguments and transmitted reasons put forth by Shia scholars and thinkers. This study tries to show the vitality of hadith writing during prophetic period with a reliance on human natural feature using an analytical approach. Human’s truth and perfection seeking features and serve as reasons for the urgency of hadith inscription. Human’s oblivion, however, doubles the importance.