ماهيت شرط بنايي از نظر فقه اماميه و حقوق مدني

Masonry condition in Imamiyeh religious jurisprudence and civil law

شرط امري است مربوط به آينده كه حدوث يا زوال تعهد منوط به آن است. نه تنها اموري كه در متن عقد به آن تصريح شده است لزوم وفا دارد بلكه مواردي كه از جهت عرف لازمه عقد است و با استنباط از اوضاع و احوال و قراين و امارات در چارچوب تراضي دو طرف عقد مي‌گنجد نيز لازم الوفا است. شرط بنايي در فقه اماميه مورد تدقيق عميق واقع شده و در ارزش‌گذاري گفتگوهاي پيش از عقد جايگاه خاصي را براي آن در نظر گرفته است. شرط تباني يا بنايي شرطي است كه قبل از عقد، طرفين بر التزام به آن توافق كرده و عقد را بر اساس آن واقع مي‌كنند ولي در متن عقد بدان تصريح نمي‌شود. تحقيق در اين مقام اين است كه فرقي بين شرط بنايي و شرط ضمني و شرط مذكور در متن عقد نيست. در طبيعت شرط وقتي مي‌توان گفت كه ضمن عقد است كه در عالم قصد و در افق نفس ايجاد شود، در اين صورت، شرط مطلقاً وجوب وفا دارد و عقد مبني بر اين شرط واقع شده است.

The condition is related to future and occurrence or under taking decline depends upon it. Affairs are in contract keep promise, as well as, in some contracts. Common is necessary and It is elicited, conditions situations and rules have to performed by both of parties. Masonry conditions In Imamiyeh religious jurisprudence are thought deeply and they have to be discussed to value discussion of before contract. Before contracting Masonry conditions or collusion condition is a greed by parties before contracting, It is contracted but it isn´t stipulated in the contract. The study wants to indicate there isn´t difference between. Masonry condition and implicit condition when it can be said the condition relies on the contract it will be in the intention world and It must be keep promise and the contract is according to it.