اثرهاي تبيين‌گري و دانش قبلي بر بار شناختي و انتقال يادگيري در محيط‌هاي يادگيري چندرسانه‌اي مبتني بر رايانه

بدون عنوان

در پژوهش حاضر اثر تكنيك تبيي ن­گري (خودتبيي ن­گري، تبيي ن­هاي آموزشي و عدم تبيين‌گري) با توجه به ميزان دانش قبلي يادگيرندگان (يادگيرندگان با دانش بالا و با دانش پايين) در يك محيط يادگيري چندرسانه ­اي مبتني بر رايانه مطالعه شد. تعداد 120 نفر شركت­ كننده (60 نفر با دانش بالا و 60 نفر با دانش پايين) به طور تصادفي از ميان دانش­ آموزان مقطع متوسطه مدارس فرزانگان و عادي انتخاب شدند و افراد در هر مدرسه به طور تصادفي به دو گروه آزمايشي منتسب شدند. آموزش در مورد محاسبه­ ي مساحت اشكال پيچيده­ي هندسي، به شيوه­ ي مثال­ هاي حل‌شده به دانش ­آموزان ارائه شد. شاخص­ه اي بار شناختي و عملكرد انتقال در تفسير اثر اين فعاليت روي يادگيرندگان استفاده شده و تحليل آماري داده­ ها از طريق تحليل واريانس دو راهه انجام گرفت. نتايج نشان داد كه اثر سطوح تبيين­ گري بر بار شناختي هنگام آموزش به دانش قبلي يادگيرندگان وابسته است. همچنين دانش ­آموزان با دانش قبلي پايين از طريق دريافت تبيين ­هاي آموزشي عملكرد بهتري در آزمون انتقال داشتند و بار شناختي كمتري را تجربه كردند؛ در حالي كه، دانش ­آموزان با دانش قبلي بالا از طريق خودتبيين­ گري عملكرد بهتري در آزمون انتقال نزديك نشان دادند و بار شناختي كمتري را تجربه كردند، اما اين فرضيه در آزمون انتقال دور تأئيد نشد. در مجموع دانش­ آموزاني كه تبيين آموزشي دريافت كرده بودند عملكرد بهتري در آزمون­ ها داشته و بار شناختي كمتري را تجربه كردند.

فاقد چكيده لاتين