تاثير آموزش آگاهي فراشناختي بر سبك‌هاي تصميم‌گيري و تنظيم هيجان دانش‌آموزان دبيرستاني شهر تبريز

Effects of a Metacognitive Awareness Program on High School Students' Decision-making Styles and Emotion Regulation

هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير آموزش آگاهي فراشناختي بر سبك­هاي تصميم­ گيري و تنظيم هيجان دانش ­آموزان دبيرستاني شهر تبريز بود. پژوهش حاضر، يك مطالعه شبه تجربي با طرح پيش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه كنترل بود. گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه ­گيري خوشه­ اي تصادفي در گروه­هاي آزمايشي (19 دانش­ آموز) و كنترل (19 دانش ­آموز) جايگزين شدند. جلسات آموزشي آگاهي فراشناختي براي گروه آزمايشي به مدت 8 جلسه 30/1 ساعته به دانش آموزان دختر پايه دهم شهر تبريز، آموزش داده شد؛ اما به گروه كنترل، آموزش جانبي داده نشد و جريان عادي كلاس را طي كردند. سبك­هاي تصميم­ گيري و تنظيم هيجان در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون به ترتيب با ابزارهاي سبك هاي تصميم گيري لي­كين و دي­رابيز (2010) و تنظيم هيجان فيليپس و پاور (2007) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده­ ها با استفاده از تحليل كواريانس چندمتغيره، تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه آموزش آگاهي فراشناختي به­ طور معني­ داري ميانگين نمرات سبك ­هاي تصميم­ گيري آني، شهودي، اضطرابي و اجتنابي در گروه آزمايش را كاهش؛ اما ميانگين نمره سبك تصميم ­گيري وابسته را افزايش داد. علاوه بر آن، آموزش آگاهي فراشناختي، به ­طور معني ­داري ميانگين راهبردهاي غيرانطباقي تنظيم هيجان در گروه آزمايشي را افزايش اما ميانگين راهبردهاي انطباقي را كاهش داد.

This research aimed to investigate the effect of metacognitive awareness on decision-making styles and emotion regulation in female high school students during 2016 in Tabriz, Iran. We conducted a pre- and post-test quasi-experimental research design with a control group. Two classes were selected by cluster sampling method and randomly assigned to experimental (n=19) and control (n=19) groups. A metacognitive awareness intervention program was performed in eight sessions (once a week in 90-minutes) for the experimental group but the control group did not receive any intervention and served as the benchmarking point of the comparison. The Decision Styles Questionnaire (Leykin & DeRubeis, 2010) and Regulation of Emotion Questionnaire (Phillips & Power, 2007) were administered. Data were analyzed by multivariate analysis of covariance (MANCOVA). The result showed a significant decrease in the score of the avoidant, anxious, intuitive, and spontaneous dimensions as well as a significant increase in the score of the dependent dimension of decision-making styles in the experimental group compared with the control group. Moreover, the scores of the dysfunction dimension of emotion regulation decreased significantly in the experimental group, while, the scores of the function dimension increased significantly.