بررسي استرس زاهاي شغلي به عنوان پيش‌ بيني هاي قصد ترك شغل پرستاران

Study of occupational stress as predictors of nurses’ intention to leave

قصد ترك شغل در نيروهاي انساني از جمله موضوعاتي است كه همواره تلاش­ هاي مديريتي درجهت كاهش آن بوده است. عوامل زيادي ترك شغل را تحت تاثير قرار ميدهند كه ازجمه آنها عوامل استرس­زاي شغلي است. با توجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسي استرس زاهاي شغلي به عنوان پيش ­بيني ­هاي قصد ترك شغل پرستاران انجام شده است. روش­ كار: طرح پژوهش در اين مطالعه از نوع طرح همبستگي است. جامعه مورد نظر در پژوهش حاضر تمامي پرستاران شاغل در بيمارستان­هاي دولتي شهر همدان بودند كه بر اساس روش نمونه‌گيري تصادفي ساده تعداد 300 نفر به عنوان نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه عدم تعادل تلاش پاداش، پرسشنامه محتواي شغل و پرسشنامه قصد ترك شغل بودند. تحليل داده­ ها با استفاده از روش همبستگي و تحليل رگرسيون و با استفاده از نرم افزارSPSS18 انجام شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه بين ميزان تلاش، تقاضاهاي شغلي با قصد ترك شغل در پرستاران رابطه مثبت و معني دار وجود دارد (p≤0.01) ولي بين ميزان پاداش، كنترل شغلي و حمايت اجتماعي با قصد ترك شغل در پرستاران رابطه منفي و معنادار مشاهده شد(p≤0.01). نتيجه­ گيري: براساس نتايج ميتوان چنين نتيجه گيري كرد كه استرس شغلي عامل مهمي در ايجاد قصد ترك شغل در پرسنل است و ميتوان از مولفه هاي هر دو مدل بكار رفته در اين پژوهش در جهت كاهش قصد ترك شغل پرستاران استفاده كرد.

The of human resources is one of the issues that management efforts have always been aimed at reducing. Many factors affect job intention to leave, one of which is job stress in a work environment. Regarding the importance of the issue, the present study was conducted to study of occupational stress as predictors of nursing intention to leave. Methods: The research design in this study is a correlation design. The target population in this study was all nurses working in Hamedan state hospitals. Based on simple random sampling, 300 individuals were selected as the sample of this study. The instruments used in this research were effort-reward imbalance questionnaire, Job Content questionnaire, and intention to leave questionnaire. The Collected date was analyzed using correlation and regression analysis using SPSS18 software. Results: The results showed that there is a positive and significant relationship between the amount of effort, job demands and the intention to leave in nurses (p≤0.01). But there was a negative and significant relationship between reward, job control and social support with the intention to leave in nurses (p≤0.01). Conclusion: Based on the results, it can be concluded that job stress is an important factor in creating the intention to leave a job in the personnel, and the components of both models used in this research can be used to reduce the intention to leave at the nurses.