نتايج مقدماتي مطالعات پتروگرافي سفال هاي باكون الف در فارس

A Preliminary Report on the Petrographic Analysis of Bakun A Potteries of Fars Province

منطقه فارس به‌عنوان يك حوضه آبريز درون جاري با داشتن فراواني نسبي هرزاب‌ها و رودهاي دائمي، بخصوص رود كر و سيوند از گذشته تاكنون استقرارگاه­هاي متعددي را به وجود آورده و مطالعات آن در دوره باكون نيز اهميت خاصي دارد. نويافته‌هاي اين پروژه شامل مجموعه‌اي از سفالينه‌ها و ساير يافته‌هاي باستان‌شناختي ازجمله اثر مهرگلي و ژتون است كه طي يك بررسي در منطق فارس از 62 محوطه يافت شده است. از بين اين آثار 44 نمونه سفالي از 15 محوطه باكون الف به همراه 5 قطعه سفال از كاوش‌هاي مهروموم‌هاي 1932 و 1937 توسط لانگسدورف، مك كان و اشميت، جهت انجام مطالعات پتروگرافي در نظر گرفته شد. شاخص‌ترين چيزي كه در اين آزمايش‌ها به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه تركيب مشابه در تمام سفال‌ها ناشي از منشأ يكسان نمونه‌ها از درون حوزه مورد پژوهش هستند.

The Fars Region, as an internal watershed with several permanent rivers and waste water streams especially Kor and Sivand Rivers, had created many types of settlements. For this reason, many studies have been performed on this region during Bakun period. New findings of this research include a set of pottery pieces and other archaeological findings such as clay stump and tokens which were unearthed from 62 areas of Fars Region. Among these traces, 44 types of pottery pieces which were obtained from 15 sites of” Bakun A “era along with 5 pieces of pottery which were obtained from the excavations performed by Longsdourf and McCown & Smith in 1932 and 1937, respectively. From Pasargad Pottery Bank some pottery sherds were selected for performing petrographical studies. The most significant finding of these experiments suggested a similar composition and consequently origin of all samples from the under study region.