تاثير معماري شهري بر جرائم خياباني (با تاكيد بر معماري ايراني اسلامي)

فضاي عمومي زندگي شهري، نقش مهمي را در جرم زايي يا پيشگيري از جرم دارد. اما معماري و شهرسازي و به نوعي زمينه ساز حيطه خاصي از جرائم يا كشف يا پيشگيري از آ نها ميشود و اين ميتواند به شيوه مستقيم يا غير مستقيم در وقوع جرم تاثيرگذار باشد و يا يكي از دلايل بسترساز جرم باشد. اين مقاله بحث از بوم شناسي جنايي دارد. گستره انواع جرائم به ويژه جرائم خياباني كه برخي از اين گونه جرائم با توجه به حوزه خاص معماري ماهيتي دو گانه دارند ميتوان گفت در حوزه كشف جرائم خياباني با توجه به عامل مكان، معماري به طور قطع ميتواند به طور مستقيم يا غير مستقيم در ايجاد جرائم خياباني موثر واقع شده، در افزايش، كاهش و مخصوصا پيشگيري از اين گونه جرائم نقشي اساسي ايفا كند، عدم توجه به ارتباط معماري و شهرسازي با جرائم خياباني سبب ضعف اين حوزه در پيشگيري از اين گونه جرائم شده است در حالي كه با نگاهي به معماري ايراني اسلامي ميتوان گفت اين نوع معماري نقشي پيشگيرانه و نظارتي بر اين گونه جرائم دارد. اين مقاله به روش توصيفي، تحليلي و با استفاده از شيوه كتابخانه اي، اين جرائم را از منظر معماري، با نگاهي (اسلامي) بررسي ميكند.