مقايسه ناگويي هيجاني و خلاقيت هيجاني در دانش آموزان دختر تيزهوش و عادي

The Comparison of Alexithymia and Emotional Creativity among Gifted and Normal Female Students

هدف پژوهش حاضر، مقايسه ناگويي هيجاني و خلاقيت هيجاني دانش آموزان دختر تيزهوش و عادي بود. اين پژوهش توصيفي از نوع علي مقايسه اي است و جامعه آن تمامي دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر تهران بوده كه از بين آنها تعداد 917 نفر دانش آموز ) 111 نفر دانش آموز عادي و 159 نفر دانش آموز تيزهوش( به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند و مقياس هاي ناگويي هيجاني تورنتو بگبي، پاركر و تيلور، 1994 و خلاقيت هيجاني آوريل، 1999را تكميل نمودند. براي تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل واريانس چند متغيري استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از اين بود كه در هردو گروه از دانش آموزان تيزهوش و عادي بين هوش هيجاني و خلاقيت هيجاني رابطه منفي و معنادار وجود دارد. تنها در دانش آموزان تيزهوش زيرمقياس اثربخشي/اصالت با ناگويي هيجاني رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنين نمرات ناگويي هيجاني و خلاقيت هيجاني بين دو گروه تفاوت معناداري داشت كه نمرات ناگويي هيجاني در دانش آموزان عادي و نمرات خلاقيت هيجاني در دانش آموزان تيزهوش نسبت به گروه مقابل بالا تر بود. هرچقدر دانش آموزان ازنظر هيجاني، خلاقيت بيشتري داشته باشند راحت تر و بهتر مي توانند هيجانات خود را بشناسند و ابراز كنند و درنتيجه بهتر مي توانند با ديگران رابطه برقرار كنند

The current study was aimed to compare alexithymia and emotional creativity among gifted and normal female students. This descriptive study was to causal-comparative type and its population that all high school female students in second-grade at Tehran, among which the number of 307 students (144 normal students and 163 gifted students) were selected by multistage clustering sampling method, who completed Toronto Alexithymia Scale (Bagby, Parker and Taylor, 1994) and emotional creativity inventory (April, 1999). For analyzing the data, Pearson correlation coefficient and multivariate analysis of variance were used. Results of the research showed that there is a significant negative association between emotional intelligence and emotional creativity in both groups of students (gifted and normal). Only in gifted students there was a positive and significant relationship between the subscale of effectiveness/authenticity and alexithymia. There was also a significant difference in scores of alexithymia and emotional creativity between both groups, such that scores of alexithymia in normal students and scores of emotional creativity in gifted students were higher than the other group. The higher the students’ emotional creativity is, the better and easier they would be able to know and express their emotions, and they can consequently communicate better with others