عنوان مقاله :
گونه شناسي صفت ها از قرن چهارم تا ششم با تكيه بر تفسيرهاي فارسي
عنوان به زبان ديگر :
Adjective Typology from 4th to 6th Centuries With An Approach To Persian Interpretations
پديد آورندگان :
دهقاني پور، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه زبان و ادبيات فارسي , مهركي، ايرج دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
تفسيرهاي فارسي , دستور زبان , گونه شناسي , صفت هاي گونه اي , ساختمان صفت ها
چكيده فارسي :
«صفت»،از مهمترين وابسته هاي هر گروه اسمي به شمار مي رود. با بررسي صفتها در گونه هاي مختلف،با تكيه بر تفسيرهاي فارسي،بخش عظيمي از ويژگ يهاي ساختمان گروه اسمي در گذشته آشكار ميشود. ويژگي هايي كه به ويژه مترجمان،با ترجمة آيات قرآن مجيد، هنرمندانه خلق كرده اند و تاكنون، در منابع دستور تاريخي، سبك شناسي و فرهنگ ها،به بخش هاي مهمّ آن چندان پرداخته نشده است.در اين مقاله مي كوشيم تا به بررسي صفت ها از لحاظ «گونه شناسي» ،از قرن چهارم تا ششم با تكيه بر تفسيرهاي فارسي بپردازيم و اين سؤال را پاسخ دهيم كه آيا صفت ها را از لحاظ گونه هاي زباني ميتوان بررسي و طبقه بندي كرد؟ و چه عواملي، متمايز كنندة اين صفت ها از يكديگر هستند؟ به همين منظور، تفسيرهايي چون ترجمة تفسير طبري، تفسير قرآن پاك، تفسير تاج التّراجم في تفسير قرآن الاعاجم، تفسيري بر عشري از قرآن مجيد،تفسير قرآن مجيد(نسخة كمبريج)، بخشي از تفسيري كهن، بخشي از تفسيري كهن به پارسي، تفسير گزارهاي از بخشي از تفسير قرآن كريم (تفسير شُنقُشي)، تفسير نَسَفي، تفسير رُوضُ الجِنان و رَوحُ الجَنان و تفسير كشف الاسرار و عُدّﮤ الابرار را مورد بررسي قرار مي دهيم و آنگاه به نتيجه ميرسيم كه صفت ها، از لحاظ گونه شناسي در اين آثار، قابل شناسايي و تقسيم بندي هستند.
چكيده لاتين :
“Adjective” is among the most important dependents of any nominal group. A large of nominal group structure’ features in the past can be learnt by examining different types of adjectives and approaching to Persian interpretations. These features are particularly created by crafted translators of Quranic verses, and so far, none of the historical structures, stylistics, and cultural references have addressed its important parts. The current research is an attempt to study adjective “typology” from 4th to 6th centuries with an approach to Persian interpretations. The question to be answered is whether it is possible to analyze and categorize adjectives from linguistic point of view? Which factors distinguish these attributes from each other? For this purpose, interpretations like Translation of Tafsir al-Tabari, An Interpretation Of The Holy Qur'an, An Interpretation Of Taj-Ul Tarajem Fi Tafsir-E Quran-Ul A’ajem, An Interpretation Of The Last Tenth Of The Holy Quran, An Interpretation Of The Holy Qur'an (Cambridge Version), Part Of The Ancient Interpretation, Part Of The Ancient Interpretation In Persian, A Classical Persian Commentary On The Qur‘An (Tafsīr-I Shunqushī), Nasafi Interpretation, Rawz Al-Jinan Wa Ruh Al-Jinan, and Kashf Al-Asrar Wa Udat Al-Abrar are reviewed to approve that, in these works of art, adjectives can be identified and categorized, typologically.
عنوان نشريه :
تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسي (دهخدا)
عنوان نشريه :
تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسي (دهخدا)