توليد و كاربردهاي نانوسلولز از مواد ليگنوسلولزي به عنوان يك منبع پايدار

سلولز، فروان ترين پليمر طبيعي است كه براي هزاران سال به عنوان ماده اي با ويژگي هاي مناسب در علوم مهندسي استفاده شده است. اين پليمر تجديدپذير، زيست تخريب و همچنين غيرسمي است. نانوسلولز يك ماده توسعه يافته و اميدبخش با ويژگي هاي استثنايي زياد مي باشد و در طيف گسترده اي از كاربرد ها مثل تقويت كامپوزيت ها، آرايشي و بهداشتي، كاغذ سازي و صنايع غذايي پتانسيل مطلوبي دارد. ويژگي هايي جديد ايجاد شده مثل سطح ويژه و مدول يانگ زياد مي تواند براي سلولز قابل ملاحظه باشد. توسعه مقياس نيمه تجاري براي تجاري سازي توليد نانوسلولز شروع شده است. اين بدين معني است كه شناسايي انواع، روش هاي توليد و كاربرد هاي نانوسلولز امري ضروري است. نوع ديگري از نانوسلولز، سلولز باكتريايي مي باشد كه يكي از مناسب ترين جايگزين ها براي منابع فيبري مي باشد. در فرايند توليد اين ماده، مصرف انرژي و مواد شيميايي بسيار كمتر از ساير روش هاي توليد نانوسلولز است. سلولز باكتريايي بسيار خالص بوده و فاقد ليگنين، همي سلولز، مواداستخراجي و ساير تركيبات ديواره سلولي مي باشد. اين ماده داراي ويژگي هاي منحصر به فرد فيزيكي، شيميايي و مكانيكي مثل بلورينگى زياد، ظرفيت نگهداري آب زياد، سطح زياد، الاستيسيته، مقاومت مكانيكي و زيست سازگاري زياد است. در اين مطالعه، روش هاي توليد و كاربرد هاي سه نوع مختلف نانوسلولز شامل سلولز ميكروفيبريله شده، نانوكريستال سلولز و سلولز باكتريايي بررسي شده است.

فاقد چكيده مي باشد