رهيافت تأويلي به آيه شريفه «و فديناه بذبح عظيم » با عنايت به اصطلاح عظيم در قرآن

غالب مفستران شيعه و اهل سنت در آيه «و فديناه بذبح عظيير » گفته اند كه مراد از ذبح عظيم»، «كبش» «قوچ» است و از آن جايي كه در قرآن وصف عظيم در چند مورد بيشتر به كار برده نشده است؛ براي خدا ربكم عظيم»، براي قيامت «نبأ عظيم»، براي عرش خدا «العرش العظيم» و سرانجام براي اخلاق پيامبر اسلام «لق عظيم» به كار رفته است. به نظر مي رسد برخي از عالمان و مفسران با چنين پرسشي در ذهن خود مواجه شده اند كه چگونه قرباني كردن گوسفند، ذبح عظيم است؟ از اين رو، تأويلات گوناگوني را بر اساس روايات ذكر نموده اند. در اين پژوهش تلاش شده است به روش تحليلي ضمن بررسي اصل مسئله، مراد اصلي «ذبح عظيم» تبيين گردد. بر اساس روايت پيامبر گرامي اسلام (ص) كه مي فرمايد: «أنا من حسين» با توجه به قبول امام حسين الله در عالم ذر، ايشان آن قرباني عظيم است.