جايگاه نظريه در اقدامات عملي نانوتكنولوژي در حوزه‌ي حفاظت آثار تاريخي چوبي

Place of theory in practical measures nanotechnology in the field of conservation of historical wood

فناوري نانو با استفاده از ويژگي‌ها، و به دليل ايجاد رفتار كيفي جديد در مقايسه با همتايان ماكروسكوپي خود، انقلابي در علم مواد به وجود آورده است. استحكام‌بخشي چوب‌هاي خشك تاريخي در گذشته با استفاده از پلي‌ونيل‌ها، پارالوئيد B72 و ديگر رزين‌هاي اپوكسي انجام مي‌شد. اما با ورود تكنولوژي نانو در حوزه ميراث فرهنگي شاهد يك تغيير در استفاده از مواد هستيم. استفاده از مواد و روش‌هاي جديد در مرمت همواره مورد بحث بوده است و از طرفي بايد بررسي كرد كه تكنولوژي نانو كه امروزه به طور گسترده در حوزه حفاظت آثار چوبي و به طور خاص استحكام‌بخشي اين آثار مورد استفاده قرار مي‌گيرد؛ با ديدگاه‌هاي نظري موجود چه ارتباطي دارد؟ همواره يكي از مهم‌ترين مسائل در حفاظت و مرمت يك شيء رعايت اصول اخلاقي حوزه مباني نظري است. اين تحقيق سعي بر آن دارد تا ارتباط و جايگاه نظريه در اقدامات عملي نانوتكنولوژي در حوزه‌ي حفاظت آثار تاريخي چوبي مورد بحث قرار گيرد. به طور كلي با توجه به ساختار متخلخل چوب، استفاده از نانو تكنولوژي در استحكام‌بخشي چوب مي‌تواند مفيد و مضر باشد، زيرا از طرفي موجب تقويت و استحكام ساختارهاي آسيب ديده چوب مي‌شود و از طرفي با توجه به همين خلل و فرج‌ها و نفوذ ذرات ريز نانو مواد به ساختار چوب برخي از مفاهيم اخلاقي حفاظت همچون سازگاري، برگشت‌پذيري و پايداري حفاظت پايدار را مي‌تواند به چالش بكشد. به نظر مي‌رسد زمان آن رسيده است كه حفاظتگران دور هم آيند و در مورد به كارگيري روش‌هاي جديد در حفاظت از اشياي تاريخي و تعارض آن با برخي مفاهيم اخلاقي موجود، تصميم جديدي اتخاذ كنند و به يك تعادل پويا برسند.

Nanotechnology with attributes, and to create a qualitatively new behavior in their macroscopic counterparts, has created a revolution in materials science. In the past, Consolidation of dry wood was done with the Paraloid B72 , Polyvinyls and epoxy resins. But with the arrival of nanotechnology in the field of cultural heritage are witnessing a change in the use of materials. Materials and new methods of restoration has been argued that the party should check that nanotechnology is now widely used in the field of conservation of works of wood and specifically consolidation the works used, with theoretical perspectives on what communication has it? Has always been one of the most important issues in the conservation and restoration of an object is the theoretical foundations of the field of Ethical approvals. This study tries to discussed relate the theory of nanotechnology in action in the field of conservation of historical wooden objects. In general, due to the porous structure of wood, the use of nanotechnology in consolidation of wood can be beneficial and harmful, Because enhances the strength of the wood is damaged structures, On the other hand, according to the pores and fine particles penetrate into the wood structure of some moral protection nano materials such as compatibility, reversibility and stability sustained protection can be a challenge. It seems that the time has come to come together conservators and about the use of new techniques in the conservation of historic objects and counters it with some ethical concepts existing and adopt a new decision to achieve a dynamic balance.