پديد آورندگان :
زنگوئي زوزني، علي دانشگاه اديان و مذاهب , حاتمي كن كبود، احمد دانشگاه اديان و مذاهب , صادقي فدكي، جعفر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي
كليدواژه :
واگرائي , همگرايي , سلفيه , وهابيت , ديوبنديه
چكيده فارسي :
اقليت مسلمان ساكن در كشورهاي غير اسلامي در پذيرش و پاي‌بندي به قوانين اين كشورها با برخي قواعد شرعي مانند «قاعده نفي سبيل» مواجه‌اند كه سلطه حقوقي و قانوني كافران بر مسلمانان را از مصاديق سبيل منفي و ممنوع مي‌داند. اين مقاله با رويكرد تحليلي بر اساس فقه شيعه ابعاد اين موضوع را تبيين و با تقسيم احكام اسلام به مباحات و الزامات، وضعيت احكام اسلام از حيث ثبات و تغييرپذيري را روشن كرده است. سپس با توجه به ماهيت قوانين كشورهاي غير اسلامي، بخش عمده‌اي از قوانين و مقررات اين كشورها، كه در دايره مباحات تنظيم شده و واجد ملاك‌هاي قابل قبولي نظير حفظ نظم و رعايت حق است، را از دايره قاعده نفي سبيل خارج مي‌داند. همچنين پذيرش بخش محدودي از قوانين اين كشورها، كه در دايره الزامات مخالف با احكام واجب و حرام شرع قرار دارند، را تنها در چارچوب قواعد حاكم بر احكام اسلام، نظير قاعده تزاحم و نفي حرج، روا مي‌شمارد.
چكيده لاتين :
Wahhabism and Deobandi are similar to each other, since both claimants are acting according to their predecessors and elders, and in their primitive look, they have similarities, such as the topics of tawhid, jihad, Islamic caliphate, and religious extremism, but in fact There is a fundamental contradiction between them in the terms of a basic view and cannot be equated with the two in the same way that they reject the belief in each other's books because the existential philosophy of Wahhabism is in contradiction with the jurisprudential, theological and mystical passages, while The school of the Deobandi defends these sciences. The future research is based on commonalities such as referring to the predecessor, caliphate, monotheism, jihad, and differences such as Shefa'at, Tavassol, pilgrimage of graves, and the life after death, from these two schools, from a descriptive-analytical approach to divergence and convergence These two forms of thought have been considered.
