آب را ديدي نگر در آب آب.معني و ارزش سمبليك «دريا» در آثار چزاره پاوزه

A critical study on the meaning and symbolic value of the word "sea" in Cesare Pavese's works

چزاره پاوزه (1950-1908) يكي از چهره هاي سرشناس ادبيات ايتاليا در قرن بيستم است. جوهره فعاليتهاي ادبي وي از لحاظ زماني ميان دو جريان فكري و هنري سمبوليسم جادوئي و نئورئاليسم قرار دارد. پاوزه شاعر و داستانسراي پرضدونقيضي است كه هماره به دنبال خلق اثري متفاوت و يگانه است و تمام زندگي خويش را صرف اين غايت مي نمايد هرچند كه آشفتگي روحي و رواني و تشويش بيش از حد در زندگي شخصي وي هماره بر آثارش نوعي سايه بدبيني افكنده است. در آثار او خيلي از عناصر موجود در طبيعت سخاوتمند خداوند به سان معرف و سمبل برخي معاني حقيقت زندگي انسان مورد استفاده قرار گرفته اند. در اين مقاله بخصوص به بررسي معني "دريا" در برخي اشعار و داستانهاي او پرداخته مي شود. دريا گاه نماد عدم، نيستي، پوچي و مرگ است و گاه به معناي كنجكاوي ذاتي انسان و در پي آن مبدل به حقيقتي مي شود كه آدمي را به زندگي هرچه بيشتر متصل نگه مي دارد.

Cesare Pavese is one of the figures of Italian modern literature. He in fact belongs to literary and artistic movement of Realism, and lives two world war’s tragic experience. His works are also influenced by Symbolism and sealed by shadows of Neorealism. In most of his works many natural elements are usually used by the poet to mean existential concepts of human life. One of this natural elements is “sea” that so many times, in some of his works in prose and in poetry, takes on several different values and meanings as if to show contradictions that exist in poet and writer’s soul and also in his private life. In the other hand, sometimes word “sea” means death, nothingness, no way and on the other times it means as a pure and primitive curiosity that gives man a very deep energy to hold on and continue to live. In this paper we focus on a critical analysis of the word “sea”‘s different meanings that we can find in Pavese’s works.