عنوان مقاله :
چهره ي زروان در«كوش نامه»
عنوان به زبان ديگر :
The Image of Zurvan in Kuš-nāma
پديد آورندگان :
ندافي، مرضيه مركز آموزش عالي واحد استهبان، استهبان، ايران , متوسلي، نعيمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد دشتستان، برازجان، ايران
كليدواژه :
زروان , كوش نامه , زمان , تقدير , مرگ , جبر
چكيده فارسي :
مقاله حاضر به بررسي آيين زرواني در متن حماسي «كوش نامه» اثر ايرانشان (ايرانشاه) بن ابوالخير مي‌پردازد. زروان، خداي زمان، از آيين هاي رايج ايران باستان است كه فلسفه و انديشه هاي آن در متون فارسي به خصوص متنهاي حماسي، بازتاب گسترده اي يافته است. در اين پژوهش با استفاده از تحليل محتوايي، ابتدا زروانيسم و فلسفه آن به صورت مختصر، معرفي شده؛ سپس با بررسي متن « كوش نامه» چهره و انديشه هاي اين آيين از خلال بيت هاي آن نمايان شده است. بابررسي محتواي
«كوش نامه» اين نتيجه حاصل ميگردد كه چهره زروان در دو قالب زمان و سپهر به صورت گسترده اي در اين متن بازتاب داشته است. زمان در قالب زمان كرانمند و بيكران شامل شب و روز، سرنوشت و تقدير و چهره سياه و گريز ناپذير مرگ رخ مي‌نمايد. سپهر نيز چهره خود را به صورت ستارگان و تأثير آنان در سرنوشت و بخت آدمي، طالع بيني، ستاره شناسي و تقدير جبرگرايانه، نمودار ساخته است
چكيده لاتين :
فاقد چكيده مي باشد
عنوان نشريه :
تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسي (دهخدا)
عنوان نشريه :
تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسي (دهخدا)
