بخش 3، اتاق 5: اجتماع حسي درد در بيمارستاني در تبريز: مردم‌نگاري بدون حركت

انسان‌‌شناسي پزشكي حس‌‌ها تجربه درد را با محوريت بخشيدن به ادراكات حسي در بين افراد و گروه‌‌هاي مختلف بررسي مي‌‌كند تا نشان دهد كه درد و به ويژه شيوه تجربه آن چيزي است بين جسم و جامعه. اين مقاله شرح درد مردم‌نگار و چهار بيمار ديگر در بيمارستاني در شهر تبريز است. شكسته شدن پاي مردم‌نگار باعث شد تا وي بتواند به آرماني‌‌ترين شكل ممكن تبديل به يك بومي در ميان بوميان بيمارستان مخصوص شكستگي استخوان شود: مردم‌نگار / بيمار. پنج روز بستري و تجربه عمل جراحي در بين پنج بيمار نشان داد كه درد بر اساس بسترهاي اجتماعي، فرهنگي و شخصي به شيوه‌‌هاي متنوعي توسط بيماران، همراهان و اطرافيان آن‌ها مفهوم‌‌بندي و حس‌‌بندي مي‌‌‌‌شود: از تقدير تا عامليت و از سرگشتگي تا خوديابي. با گرد هم آمدن چند بيمار در اتاق شماره 5 بخش 3، اجتماع حسي درد تشكيل شده بود. كوشيده‌ام تجارب زيسته بنياد ساخته شدن مفاهيم تحليلي جديدي همچون فرهنگ درد، دردمندي، حس‌بندي، فلسفه‌هاي حسي، جهان افقي، بدن افقي، اجتماع حسي درد و دردنگاري باشند. همان‌طور كه درد، جهان شخص را دگرگون مي‌كند، اين تجربه مردم‌نگاري هم دو دگرگوني اساسي در جهان حرفه‌اي من به وجود آورد: اول، گرايش به شيوه نوشتار مردم‌نگارانه به سوي داستان‌گويي از تجارب زيسته؛ دوم، رويش علاقه‌ام به دردها و رنج‌هاي اجتماعي. با درد و درباره درد نوشتن وظيفه علمي و انساني رشته انسان‌‌شناسي است.