درياي خزر، گل آلود ادعاهاي همسايه هاي تازه؛ درآمدي بر مواضع دول ساحلي

كشورهاي ساحلي درياي خزر (ايران، روسيه، آذربايجان، قزاقستان و تركمنستان) طي سال هاي گذشته در سطوح مختلف شامل كارگروه‌هاي متعدد كارشناسي، كنفرانس وزراي خارجه و اجلاس سران روي سند پيش‌نويس كنوانسيون رژيم حقوقي درياي خزر مذاكره و كار كرده‌اند. اما پس از سال ها گفتگو هنوز نمي‌توان گفت راه باقيمانده تا حصول اجماع بر موارد اختلافي (از جمله معيارهاي تحديد مرزها) كوتاه است. آنچه مانع حصول توافق بوده، اقدامات يك جانبه و دوجانبه ي همسايگان مبتني بر فرمول يشنهادي روسيه جهت اعمال خط منصف اصلاح شده1 است كه موجب تخصيص سهم‌هاي نابرابر براي پنج همسايه و كمترين سهم براي ايران مي‌شود. همچنين ناديده انگاشتن موضع قوي و پيوستهي ايران مبني بر ضرورت توجه به اصل حقوقي بين‌المللي انصاف در تعيين مرزها جهت تخصيص سهم‌هاي برابر براي همه كشورهاي ساحلي بهويژه ايران، مزيد بر عامل گفته شده است. در مقاله ي حاضر سير تحولات در مواضع دول ساحلي طي بيش از بيست سال مذاكره بررسي شده است.

فاقد چكيده مي باشد