پديد آورندگان :
حسني، مهدي , بني طالبي، ابراهيم دانشگاه شهركرد - گروه تربيت بدني , اميرحسيني، احسان دانشگاه آزاد اسلامي واحد ياسوج - گروه تربيت بدني , عظيميان، اسماعيل
كليدواژه :
افسران پليس , تمرينات پايه پليس , تمرينات مقاومتي , آمادگي جسماني
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف اين تحقيق مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات منتخب پليس و تركيب با تمرينات مقاومتي بر تركيب بدن و عملكرد جسماني افسران پليس بود. مواد و روش‌ها: بدين منظور 34 نفر مرد سالم از كاركنان نيروي انتظامي شهرستان لردگان با ميانگين سني 3/50±30/53 سال به‌طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفي به گروه تمرينات پايه پليس يا همان منتخب پليس (17=n) و گروه تمرينات ورزشي مقاومتي به همراه تمرينات پايه پليس (17=n) تقسيم شدند. افرادي كه سابقه بيماري خاص مثل سكته قلبي، آريتمي كنترل نشده، بيماري‌هاي سندرم متابوليك و فشارخون بالا نداشتند، سيگار نمي‌كشيدند و از رژيم غذايي و شيوه درماني خاصي استفاده نمي‌كردند و براي شروع فعاليت بدني آمادگي لازم را داشتند وارد اين تحقيق شدند. هر دو گروه به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 الي 60 دقيقه به فعاليت‌هاي ورزشي پرداختند. برنامه تمرينات پايه شامل تركيبي از تمرينات رايج نظامي شامل دوي استقامت و سرعت، عبور از ميدان موانع، بارفيكس اصلاح‌شده، شناي سوئدي، بالا رفتن از نردبان متحرك، بالا رفتن از ديوار صاف و پايين آمدن از آن بود. برنامه تمرينات مقاومتي شامل استفاده از وزنه و دمبل و با حضور و نظارت مستمر مربي بدن‌سازي انجام گرفت. ابتدا اندازه‌گيري ابعاد بدني قد، وزن و سپس‌آزمون‌هاي بارفيكس اصلاح‌شده، دوي رفت و برگشت 9×4 متر، دوي 60 متر، دراز و نشست، آزمون انعطاف‌پذيري ولز و دوي 2400 متر اجرا شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تي در گروه‌هاي وابسته و مستقل جهت مقايسهي ميانگين‌هاي درون‌گروهي و بين گروهي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه تفاوت معني‌داري از نظر استقامت عضلات شكم، استقامت كمربند شانه‌اي، استقامت قلبي و تنفسي، چابكي و انعطاف‌پذيري بين دو گروه وجود دارد (0/05p<) همچنين تفاوت معني‌داري از نظر استقامت عضلات سينه و سرعت مشاهده نشد (0/05p>). نتيجه‌گيري: به‌طور كلي، تمرينات ورزشي منتخب در مقايسه با تمرينات ورزشي مقاومتي با توجه به اينكه توده‌هاي عضلاني بيشتري را مورد فشار قرار مي‌دهد اثر بيشتري بر عوامل آمادگي جسماني دارد.
چكيده لاتين :
Background: The purpose of this study was to evaluate and compare
effect of the specific- police training and resistance training on
physical performance of police officers.
Materials and Methods: In this study, 34 policemen, with a mean
age of 30.53 ± 3.50 years old, were selected from Lordegan city and
were divided into two groups randomly, including police-based training
(n = 17) and resistance training plus police-based training (n =
17), respectively. Both groups trained for eight weeks, three sessions
per week which each session lasted 45 to 60 minutes. Special training
program included a combination of common police exercises involving
endurance, sprint, obstacle crossing, and horizontal modified
pull-up, Swedish swimming, climbing a stepladder, climbing wall
and smooth it down. Resistance exercise program included training
by the use of weights and dumbbells with a constant presence of a
bodybuilding coach. At first, height and weight measurement, and
then modified pull-up test, 4× 9 agility test, 60-meter sprint test, situp
test, Wells flexibility test, 2400-meter running test were done.
Student's t test was used to analyze the data in order to compare the
mean of the dependent and of the independent groups within groups
and between groups.
Results: The results showed a significant difference in the strength
of the abdominal muscles, shoulder girdle strength, cardiovascular
and respiratory endurance, agility and flexibility between the two
groups (p<0.05). Also, no significant differences were observed in
terms of speed and endurance chest muscles (p<0.05).
Conclusion: In general, it seems, compared with resistance training
exercises, specific training exercises are more effective on physical
fitness factors according to the pressure put on more muscle mass
and also focuses on continuous aerobic exercises.
