پديد آورندگان :
انصاري، همايون دانشگاه علوم پزشكي اروميه , جوان دوست قره باغ، فريد دانشگاه علوم پزشكي اروميه , تقي زاده ي افشاري، علي دانشگاه علوم پزشكي اروميه , خلخالي، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي اروميه , نوروززاده، جعفر دانشگاه علوم پزشكي اروميه
كليدواژه :
سيستاتين سي , فيلتراسيون گلومرولي , عملكرد ضعيف گرافت , پيوند كليه
چكيده فارسي :
پيش‌زمينه و هدف: باوجود پيشرفتهاي چشمگير درزمينه‌ي فن‌هاي جراحي و داروهاي سركوب‌كننده‌ي سيستم ايمني، عملكرد ضعيف گرافت (PEGF;Poor early graft function) در بين گيرندگان پيوند كليه شايع ميباشد. PEGF به‌طور نامطلوبي عملكرد كوتاه و بلندمدت گرافت را تحت تأثير قرار ميدهد بنابراين تشخيص به‌موقع اين اختلال حائز اهميت ميباشد. تاكنون مجموعه اي از بيوماركرهاي كلاسيك و نوين براي تشخيص به‌موقع وقوع PEGF استفاده شدهاند كه ازاين‌بين، سيستاتين سي سرمي بيشترين توجه را به خود جلب كرده است. اين مطالعه با هدف ارزيابي عملكرد تشخيصي سيستاتين سي سرم در افتراق بين دو گروه PEGF و GEGF (good early graft function) صورت گرفت.
مواد و روش كار: در اين مطالعه ي آينده‌نگر از 39 دريافت‌كنندگان كليه در 15 بازه زماني نمونه خون گرفته شد. متغيرهاي فردي و باليني جمعيت موردبررسي، گردآوري شد. دريافت‌كنندگان كليه به دودسته طبقه‌بندي شدند: الف) گيرندگان با PEGF (مراجعه به دياليز در هفته ي اول بعد از پيوند و يا (سرم كراتينين) SCr≥ mg/dL 70/1 در روز پنجم بعد از پيوند ب) گيرندگان با عملكرد خوب گرافت بدون نياز به دياليز و SCr < mg/dL70/1 (GEGF: Good early graft function). اندازه گيري SCys با استفاده از كيت ايمنوتوربيدومتري با دستگاه اتوآناليزر BT-1500 انجام شد. براي ارزيابي تفاوت‌هاي كمي بين دو گروه مورد مطالعه از آزمونهاي من-ويتني يو و independent T-test و براي مقايسه‌ي داده‌هاي كيفي بين دو گروه از Fisher’s exact test استفاده شد. براي تعيين ارزش تشخيصي سيستاتين سي از آناليز ROC (ROC: Receiver operating curve) استفاده شد.
يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار سن گيرندگان كليه 2/13±6/41 سال بود. توزيع تعداد گيرندههاي مرد و زن به ترتيب برابر 21 (8/53درصد) و 18 (1/46درصد) نفر بود. بر اساس تعاريف، 27 نفر (2/69درصد) از گيرندهها در گروه GEGF درحالي‌كه 12 نفر باقي‌مانده (8/30درصد) در گروه PEGF قرار گرفتند. سيستاتين سي سرم در 48 ساعت و 4 روز بعد از پيوند بين دو گروه PEGF و GEGF تفاوت معني‌دار داشت (05/0>p). سطح زير منحني (AUC; area under curve)، نقطهي برش، حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت و منفي براي سيتاتين سي سرمي 48 ساعت بعد از پيوند به ترتيب برابر 75/0، mg/l 72/2، 7/66، 1/74، 3/53 و 3/83 درصد و اين مقادير براي سيتاتين سي سرمي 4 روز بعد از پيوند به ترتيب برابر 7/0، mg/l 64/2، 75، 70، 9/52 و 4/86 درصد بود.
بحث و نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد سيستاتين سي سرمي توانايي افتراق بين دو گروه PEGF و GEGF را با حساسيت و ويژگي نسبتاً" بالايي در مقاطع زماني 48 ساعت و 4 روز بعد از پيوند داشت. اندازهگيري سيستاتين سي سرم با روش توربيدومتري قابل‌اجرا بر روي دستگاه‌هاي اتوآنالايزر امكان اندازه گيري سريعتر و نسبتاً" ارزان را در قياس با الايزا فراهم مي‌آورد كه ميتواند در بخش هاي پيوند پياده سازي شده و در كنار ساير بيوماركرهاي روتين ميتواند كمك‌حال پزشكان در شناسايي سريعتر و بهتر اين اختلال شود كه خود منجر درمان مؤثرتر و به‌موقع خواهد شد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Despite improvements in surgical techniques and immunosuppression regimen, poor early graft function (PEGF) is a common problem among kidney recipient. PEGF has an effect on the short and long-term graft outcome. Its timely diagnosis, therefore, is of the main priorities. To date, an array of biochemical methods including classic routine- as well as innovative biomarkers has been utilized for the early diagnosis of PEGF. Of these, serum Cystatin C (SCys) has received the most attention. This study was undertaken to evaluate the diagnostic performance of SCys for the segregation between kidney recipients (KRs) with PEGF and GEGF (Good early graft function) using a Latex Enhanced Immunoturbidimetric (LETI) assay.
Materials & Methods: In this prospective study, kidney recipients (n=39) were enrolled. Blood samples were collected at 15 -time points post kidney transplantation (post-KT). Demographic and clinical variables were collected. KRs segregated into: a) PEGF defined as dialysis requirement within the first week after operation and/or SCr≥1.70 mg/dl on 5th post -KT and b) GEGF defined as a SCr<1.70 mg/dl on 5th day Post-KT. SCys was measured on BT-1500 auto-analyzer using LEIT kit. Mann-Whitney U and independent T-test were used for evaluation of any difference between two studied groups. Fisher’s exact test was employed for the analysis of categorical variables. Evaluation of the diagnostic and predictive values were performed using receiver operating characteristic (ROC) analysis.
Results: The mean age of the KRs was 41.6±13.2 years. Distribution of male and female participants were 21 (53.8%) and 18 (46.1%). According to clinical criteria, 27 participants (69.2%) were classified as GEGF, whilst remaining 12 individuals (30.8%) were presented PEGF. Divergence between PEGF and GEGF was detected at 56 and 92 hrs post-surgery (p<0.05). Area under curve (AUC), cut-off value, sensitivity, specificity, positive predictive value and negative predictive value for SCys 56 hrs post-KT were 0.75, 2.72 mg/l, 66.7%, 74.1%, 53.3% and 83.3%a. The respective values for 92 hrs post-KT were 0.7, 2.64 mg/l, 75%, 70%, 52.9% and 86.4%, respectively.
Conclusion: This study has revealed that differentiation between PEGF and GEGF with relatively high sensitivity and specificity was achieved at 54 and 92 hrs post-KT. Further investigations are needed to evaluate the relevance of these finding in clinical terms.
