رابطه رهبري اخلاقي و اعتماد سازماني با توانمندسازي در دبيران دبيرستان‌هاي شهرستان ساوه

پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه ي رهبري اخلاقي و اعتماد سازماني با توانمندسازي دبيران دبيرستانهاي شهرستان ساوه انجام شده است.روش پژوهش از نظر نحوه اجرا توصيفي از نوع همبستگي و از نظر هدف كاربردي بوده است.جامعه آماري شامل كليه ي دبيران (زن و مرد) دبيرستانهاي شهرستان ساوه بوده كه تعداد آنها در حدود 260 نفر مي‌باشد. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 155 نفر برآورد گرديده، براي انتخاب نمونه از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي – نسبي استفاده شده است. ابزار گرد آوري داده‌ها در اين پژوهش پرسشنامه‌هاي محقق ساخته ي رهبري اخلاقي و توانمندسازي وپرسشنامه استاندارد اعتمادسازماني(حسن زاده،1383) با طيف پنج درجه اي ليكرت بوده است. پايايي ابزار پس از اجراي مقدماتي درنمونه اي 30 نفري ارزيابي شد كه ضريب آلفاي كرونباخ هر يك از پرسشنامه‌هاي رهبري اخلاقي،توانمندسازي و اعتمادسازماني به ترتيب 0/86، 0/88، 0/86 به دست آمده است.داده‌هاي گردآوري شده به كمك نرم افزار آماري SPSS در دو بخش آمار توصيفي شامل(ميانگين،انحراف معيار، جداول، نمودارها) و آمار استنباطي شامل (ضريب همبستگي پيرسون،رگرسيون چندمتغيره(به روش گام به گام)، تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.با توجه به فرضيه‌ها و سؤال‌هاي مطرح شده در پژوهش نتايج بدست آمده نشان داد كه بين رهبري اخلاقي و اعتمادسازماني با توانمندسازي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. درضمن از بين ابعاد رهبري اخلاقي، بعد "منافع مشترك" بالاترين سهم را در پيش بيني تغييرات اعتمادسازماني و توانمندسازي دارد.

فاقد چكيده مي باشد