عنوان مقاله :
مقايسه تأثير داروي ريواستيگمين و عصاره آبي كندر بر بيان ژن پيش ساز آميلوئيد در رتهاي تيمار شده با كلريد آلومينيوم
عنوان به زبان ديگر :
Comparing the Effects of Rivastigmin and Aqueous Extract of Olibanum on gene Expression of Amyloid Precursor Protein in Rats Treated with Aluminum Chloride
پديد آورندگان :
خلج كندري، محمد دانشگاه تبريز - دانشكده علوم طبيعي - گروه علوم جانوري , اميري، سميرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تبريز - دانشكده علوم پايه - گروه ژنتيك , حسينپور فيضي، محمد علي دانشگاه تبريز - دانشكده علوم طبيعي - گروه علوم جانوري , شيخ زاده حصاري، فرزام دانشگاه تبريز - دانشكده علوم طبيعي - گروه علوم جانوري
كليدواژه :
آلزايمر , كندر , ريواستيگمين , آميلوئيد , كلريد آلومينيوم
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعات آزمايشگاهي نشان ميدهد كه كندر در روند افزايش يادگيري و تقويت حافظه مؤثر است. يكي از اختلالات مهم شناختي درگيركننده حافظه بيماري آلزايمر ميباشد. همچنين افزايش بيان ژن پيش ساز آميلوئيد (App) به آلزايمر ميانجامد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه تأثير مصرف خوراكي عصاره آبي كندر با داروي ريواستيگمين بر بيان ژن پيش ساز آميلوئيد (App) در هيپوكمپ رتهاي تيمار شده با AlCl3 انجام گرفت. مواد و روشها: بدين منظور 24 رأس رت نر بالغ با محدوده وزني 30±220 گرم بهطور تصادفي در چهار گروه (6n=) تقسيم شدند و به مدت 120 روز مورد آزمايش قرار گرفتند. تيمار گروهها بهصورت، گروه يك كنترل (آب مقطر)، گروه دوم بهعنوان گروه مدل آلزايمر روزانه يك ميليليتر ماده شيميايي AlCl3 با دوز mg/kg 20، گروه سوم به مدت دو ماه AlCl3 با همان دوز و دو ماه ديگر عصاره آبي كندر با دوز mg/kg 200، گروه چهارم مجدداً به مدت دو ماه AlCl3 با همان دوز و دو ماه ديگر ريواستيگمين mg/kg 0/3 دريافت نمودند. پس از پايان دوره تيمار، عملكرد حافظه فضايي و يادگيري حيوانات توسط ماز آبي موريس به مدت 6 روز متوالي ارزيابي شد. سپس بافت هيپوكمپ آنها جداسازي و در دماي 80- درجه نگهداري گرديد. RNA ي تام با استفاده از كيت RNX-Plus استخراج گرديد و ميزان بيان ژن App به روش نيمه كمي (Semi-Quantitative) موردبررسي قرار گرفت. يافتهها: نتايج حاصل از ماز آبي موريس نشان داد كه مصرف AlCl3 باعث از بين رفتن يادگيري در رتها شده است ولي تجويز عصاره آبي كندر و يا ريواستيگمين باعث بهبود نسبي يادگيري در رتهاي مدل ميشود. بررسي ميزان بيان نسبي App در گروههاي مختلف نشان داد كه مصرف AlCl3 افزايش معنيداري در بيان App القاء ميكند. مقايسه اثر تيمار با عصاره آبي و داروي ريواستيگمين در رتهاي مدل حاكي از آن است كه عصاره آبي كندر ميتواند باعث كاهش بيان ژن App در مقايسه با داروي ريواستيگمين شود. نتيجهگيري: مصرف AlCl3 باعث آسيب يادگيري و عملكرد حافظه فضايي در رتها ميشود و تجويز عصاره آبي كندر و يا ريواستيگمين ميتواند آن بهبود بخشد. همچنين عصاره آبي كندر ميتواند افزايش بيان القاء شده App توسط AlCl3 را كاهش دهد.