طَوامّ، گونه‌اي نادر از كراماتِ اوليا

(Tawāmm An Uncommon Type of Awliā’s Kerāmāts(miracles

يكي از موضوعاتِ مطرح شده در عرفان و تصوّف اسلامي، مسئلۀ طبقه‌بندي كرامات و در نظر گرفتن اسماء و انواع، براي هريك از افعالِ ناقض عادت است. اربابِ سِير و سلوك را در بابِ اين انواع، و اسماءِ مربوط به هريك، اقوالي متعدد و فراوان است. انواع كرامات، در آغاز، در سه يا چهار طبقۀ كلي جاي مي‌گرفته است، اما به مرور، و هم‌زمان با پيشرفت و تكاملِ تصوّف، اين انواع نيز، تا بيست و پنج قِسم افزايش يافتند. آنچه از تأمل در بابِ آرا و عقايد مشايخ اهل طريقت، درخصوص تعداد و انواع كرامات حاصل مي‌شود، آن است كه دربارۀ وقوع و ظهور برخي از اين اقسام، ميان اهل تصوّف اتفاقِ نظرِ كامل وجود داشته است. اين وحدتِ نظر، سبب گرديده تا همه با يك نام، و يا عناويني تقريباً يكسان، از اين قِسم كرامات ياد نمايند؛ اما در بابِ بعضي ديگر از كرامت‌ها، اين اتفاق نظر مشاهده نمي‌شود. انواع كرامات را در يك طبقه‌بندي كلي، به دو گروهِ «شايع و نادر» مي-توان تقسيم كرد. درخصوص انواع شايع، اطلاعاتي فراوان در متون عرفاني موجود است، اما در بابِ اقسام نادر، به زحمت مي‌توان از خلال منابع اهل تصوّف به آگاهي‌هايي دست يافت. يكي از اين انواع نادر، «طَوامّ» نام دارد. طوام، به معني بزرگ شدن و فربه شدن جسم است. در اين مقاله، سعي بر آن است تا با تكيه بر اين اسنادِ اندك شمار، كرامتِ موردِ اشاره معرفي و چگونگي وقوعِ آن بررسي شود.

One of the topics, raised in Islamic Sufism and Mysticism and specially attended by Sufis, is presumed to be classifying kerāmāts (miraculous power of saints) and considering names and types of supernatural actions. Sufis are said to have various views about these actions, their types and their titles. Kerāmāts were originally sorted in three or four general kinds. But because of the development and evolution of Sufism over time, they were increased to twenty five subcategories. Examining perspectives of Sufi Sheikhs reveals that Sufis were in complete agreement about some of these types. This consensus caused different Sufis to choose rather similar entitles forthese kerāmāts. However, other kerāmāts do not seem to be agreed upon. For example, some Sufis may point to a kind of kerāmāt which is not found in the prominent scholars’ texts. Accordingly, kerāmāts may be divided in two main subclasses of “common and uncommon”. Data about the common category is assumed to be easily accessible, whereas one may hardly gain knowledge of uncommon subgroup through investigation of Sufi sources. One of the uncommon types of kerāmāt is perceived to be “Tawāmm”. Obviously, Records and documents about this uncommon kerāmāt are rare and infrequent. Employing these few documents, the current research aimed at introducing Tawāmm and analyzing the way it happens