بررسي اسطوره‌هاي مرگ در بينش هندي

An Investigation of Death Mythological Figures in Hindu Insight

مرگ به عنوان يكي از بزرگ­ترين رازهاي وجود انسان، موضوعي است كه در اديان سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است. نگرش بيش­تر اين مكاتب به مرگ نگرشي دوگانه است كه يا به جهان پس از مرگ اعتقاد دارد و يا اينكه مرگ را پايان زندگي انسان قلمداد مي­كند. اما در تفكر هندي كه بر پايه­ ي تناسخ بنا شده است، انسان با مردن­ هاي پي در پي كه به زنجيره ­اي از حيات­ هاي مداوم پيوسته است، همواره در رنج بوده و تنها راه رهايي او از اين پديده رسيدن به نيروانا است. اسطوره­ هاي متعددي كه در زمينه ­ي مرگ در سرزمين هند رواج دارد، بازتاب بخشي از تفكرات آن­ها در مورد مرگ است. با توجه به اهميت بينش اساطيري در تفكر هندوان در اين پژوهش كه به شيوه­ ي توصيفي و تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه­ اي تدوين شده است، به موضوع مرگ در اساطير هندي پرداخته شده است.

All religions around the world, have paid a significant attention to death, as one of the greatest mysteries of human existence. Most of the schools adopt an ambivalent attitude towards it; they either believe in the afterlife world or consider it as the end of the life. However, being based on the reincarnation, Hindu thought follows the idea that, due to the successive deaths which are linked to the ongoing chain of lives, human being is always in pain unless she/he reaches Nirvana. The existence of several death mythological figures (deities) in India, reflects some parts of Hindu thought about the death.[Regarding the importance of the subject, a descriptive-analytic method and library resources have been used in this study to consider death in Hindu mythology.