عنوان مقاله :
الاهيات شباني مسيحي و پاسخ به مسئلۀ شر
پديد آورندگان :
پورمحمدي، نعيمه دانشگاه اديان و مذاهب - گروه فلسفه دين
كليدواژه :
مسئلۀ شر , مسئلۀ شباني شر , مسئلۀ اگزيستانسي شر , الاهيات مبتني بر كتاب مقدس , الاهيات شباني مسيحي
چكيده فارسي :
«الاهيات شباني» قسمي از الاهيات نقلي مسيحي است كه وظيفه انتقال عشق و مراقبت الاهي به تمام نيازمندان را بر عهده دارد. الاهياتي است كه نَسَب خود را به مسيح و پولس، در حكم شبانان مردم، ميرساند و بناي خود را بر الگوي زندگي شباني مسيح ميگذارد. طبيعي است كه مسئلۀ شر در لباس مسئلهاي منطقي و فلسفي براي اين الاهيات جلوهگر نميشود، چراكه الاهيات شباني رسالت مدافعهجويانهاي را بر عهده نگرفته است. اما مسئلۀ شر به شكل ديگري با نام مسئلۀ شباني شر در اين الاهيات ظاهر ميشود؛ به اين معنا كه انسانها وقتي در زندگي با شرور مواجه ميشوند، احساس گوسفندانِ بيشباني را خواهند داشت كه بيپناه و ناامن رها شدهاند. آنها، كه انتظار مراقبت و امنيت از خداي عاشق و خيرخواه خود دارند، با بروز شر در آستانه بياعتمادي و نااميدي از خدا قرار ميگيرند. الاهيات شباني در پاسخ به اين مسئله با توجه به الگوي عيسي مسيح، انديشهها و راهكارهاي مفيد و كارگشايي دارد. يادآوريِ عشق و مراقبت خدا، به كار بستن زبان عواطف، گوش دادن فعال، تصحيح انگارههاي نادرست دربارۀ رنج و ترويج انگارههاي درست دربارۀ رنج، ارائۀ راهكارهايي براي اجابت دعا و تأكيد بر آيين تدهين بيماران و محتضران، از جمله پاسخهاي الاهيات شباني به مسئلۀ شر است.
چكيده لاتين :
Claimed to be ascribed to Jesus Christ and Paul as the pastors of people, pastoral theology is a part of biblical theology assigned with conveying divine love and care to the people in need of. Due to its nonapological nature this theology normally does not encounter with the problem of evil in a logical or philosophical way. But the problem of evil has a pastoral form too, meaning that when evils are observed in personal life of the believers, they feel like unsafe sheep forsaken by their pastor who was supposed to supply them with security but they are disappointed with him anymore. In response to the problem of evil, pastoral theology has useful solutions based on Jesus Christ model such as reminding divine love and care, using the language of emotions, listening carefully, replacing wrong ideas about suffering with the right ones and emphasizing the anointing of the sick or the people at the point of death.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ادياني
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ادياني