نقش ويژگي‌هاي شغل در دلبستگي شغلي و تعهد‌ سازماني در دانشگاه

هدف از انجام اين پژوهش، تعيين رابطه‌ي بين ويژگي‌هاي شغل با دلبستگي شغلي و تعهد سازماني كاركنان دانشگاه بوده است. جامعه‌ي آماري پژوهش حاضر، كليه كاركنان (اعضاي هيأت علمي و كارمندان اداري) دانشگاه شهيد مدني آذربايجان در سال تحصيلي 93-92 جمعاً به تعداد 420 نفر بوده كه از اين تعداد، 204 نفر به صورت تصادفي طبقه‌اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. روش تحقيق استفاده شده، توصيفي از نوع همبستگي بوده است. براي جمع آوري اطلاعات پژوهش، از پرسشنامه‌هاي ويژگي­هاي شغلي سيمز، اسزيلاگي و كلر (1976)، تعهد سازماني آلن و ماير (1991) و دلبستگي شغلي كانونگو (1982)، استفاده شده‌ است. داده‌هاي حاصل با استفاده از روش‌هاي آماري همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون چندگانه، با استفاده از نرم ­افزار آماري SPSS18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه بين هريك از مؤلفه ­هاي ويژگي­هاي شغلي با دلبستگي شغلي كاركنان رابطه معنادار وجود دارد. هم‌چنين، تنها مؤلفه‌هاي استقلال، روابط دوستانه و بازخورد قادر بودند دلبستگي شغلي كاركنان را به صورت معنادار پيش‌بيني كنند (0/05>p). يافته‌ي ديگر اين پژوهش نشان داد كه بين تمام مؤلفه‌هاي ويژگي­هاي شغلي (به جز روابط دوستانه) با تعهد عاطفي؛ مؤلفه‌هاي تنوع وظيفه، استقلال، بازخورد و هويت وظيفه با تعهد هنجاري كاركنان رابطه‌ي معنادار وجود دارد. همچنين، با وارد كردن مؤلفه ­هاي ويژگي‌هاي شغل به عنوان پيش ­بيني‌كننده تعهد‌ سازماني كاركنان، تنها مؤلفه­ هاي تنوع وظيفه و هويت وظيفه قادر به پيش ­بيني تعهد سازماني كاركنان به طور معنادار بودند(0/05>p). بر‌اساس يافته ­هاي اين پژوهش، براي افزايش تعهد سازماني و دلبستگي بيشتر كاركنان، مديران بايد توجه بيشتري به ويژگي­هاي شغلي‌ كاركنان داشته باشند و استقلال و فرصت ايجاد روابط دوستانه در شغل را براي آنان فراهم آورند.