شهروند گرايي سازماني در شركت سنگ آهن مركزي ايران بافق

امروزه تكامل تاريخي در حوزه مديريت و سازمان به لحاظ تئوري و عملي تحت تأثير نيرويي قدرتمند قرار گرفته است؛ نيرويي كه اگر به‌ درستي هدايت و اداره شود، به نظر مي‌رسد توانايي لازم براي منجر شدن به ژرف‌ترين همكاري‌ها نه تنها در زمينه‌هاي حرفه‌اي بلكه براي انسانيت را دارا باشد. اين نيروي قدرتمند چيزي جز شهروندگرايي سازماني نيست. تحقيق حاضر، تحقيقي است كاربردي، اكتشافي، توصيفي- همبستگي و پيمايشي با رويكرد تركيبي روش تحقيق كمي و كيفي است. جامعه آماري تحقيق، كاركنان شركت سنگ آهن مركزي ايران - بافق و روش نمونه گيري آن، تصادفي طبقه‌اي است. از نرم‌افزارهاي spss و ليزرل و روش‌هاي مدل‌سازي معادلات ساختاري، تحليل مسير، تحليل عاملي و آزمون‌هاي همبستگي اسپيرمن، رگرسيون چندگانه، كولموگروف-اسميرنوف، كيسر و بارتلت، دو جمله اي، خي دو و فريدمن، جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي آماري استفاده شده است. نتايج تحقيق حاكي از روابط مثبت، قوي، مستقيم و غير مستقيم بين عوامل دموگرافيك، رفتاري و زمينه‌اي و روابط منفي، قوي، مستقيم و غير مستقيم بين عوامل ساختاري و شهروندگرايي سازماني است.