تحليل ساختار فضايي شهري با تأكيد بر بُعد جمعيتي رويكرد ريخت شناسي شهر چندهسته اي. مطالعه مورد: شهر تهران

در قرن بيستم، گرايش هاي اوليه تمركززدايي و تغييرات در فناوري اطلاعات، حمل‌ونقل و ارتباطات منجر به تغيير ساختاري عمده‌اي در شهرها شد و روند الگوي تك هسته اي را كه به اشتغال در مركز تجاري شهر (CBD) تمركز داشت، متوقف ساخت. هنوز درك روشني از اينكه آيا شهر چندهسته اي، پايدار يا به لحاظ اقتصادي رقابت‌پذير هست يا نه، وجود ندارد. هدف از اين پژوهش، تحليل ساختار فضايي شهري با تأكيد بر رويكرد ريخت شناسي شهر چندهسته اي بر اساس الگوي فضايي كانون هاي جمعيتي شهر تهران است. از مساله واحد ناحيه اي قابل اصلاح (MAUP) براي تعيين واحد فضايي تحليل استفاده شد. روش هاي مورد استفاده خودهمبستگي و آمار فضايي، مدل چندهسته اي اسمال و سانگ و روش cut-off بود. نتايج حاصل از ارزش شاخص موران براي سه دوره مقادير مثبت و نزديك به يك است مي‌توان نتيجه گرفت كه توزيع فضايي جمعيت تهران داراي خودهمبستگي فضايي است و توزيع خوشه اي دارد. نتايج تجربي تحليل cut-off، شيب هاي تراكمي و آمار فضايي نشان داد شهر تهران از الگوي تك هسته اي فاصله گرفته و در حال تبديل شدن به يك ساختار چندهسته‌اي است.-