مقايسه تهديدها و فرصت‌هاي متأثر از گرمايش جهاني بر ذخيره انرژي ساختمان‌ها در يك تيپ اقليمي بياباني سرد براي مادريد در اسپانيا و مشهد در ايران

در مطالعه حاضر به‌منظور پايش و پيش‌يابي اثر تغييرات اقليمي بر الگوي طراحي بيوكليمايي، يك مطالعه‌ي مقايسه‌اي بين مشهد و مادريد با يك تيپ تقريباً مشابه اقليمي، انجام‌شده است. در اين پژوهش به‌منظور مدل‌سازي طراحي بيوكليمايي از دو سري زماني داده‌هاي اقليمي استفاده‌شده است. داده‌هاي پايه اين مقاله مربوط به دوره 1990 تا 2010 بوده و از پايگاه داده‌اي نرم‌افزار متئونورم استخراج گرديده و به‌منظور ريزمقياس نمايي و پيش‌يابي داده‌هاي اقليمي مؤلفه‌هاي تابش، دما، سرعت باد و رطوبت نسبي خروجي‌هاي مدل گردش عمومي جو HadCM3، از نرم‌افزار CCWorldWeatherGen استفاده‌شده است. لازم به توضيح مي‌باشد كه سناريوي مورداستفاده در اين تحقيق، سناريوي A2 است. يافته‌هاي اين تحقيق نشان دادند كه ميانگين دماي سالانه براي دهه 2050 و 2080 نسبت به دهه‌ي حاضر، به ترتيب براي مشهد به ميزان 0.3 و 1.7 درجه سانتي‌گراد و براي مادريد 1.6 و 3.2 درجه سانتي‌گراد افزايش خواهد داشت و از طرف ديگر تغييرات افزايشي رطوبت نسبي دهه‌هاي 2050 و 2080 در قياس با دوره پايه به ترتيب براي مشهد شامل 6.75 و 7 درصد و براي مادريد نرخ افزايشي آن شامل 11.08و 11.17 درصد خواهد بود. درمجموع برآيند تغييرات اقليمي دهه‌هاي آينده منجر به تغيير در راهكارهاي طراحي بيوكليمايي ساختمان‌ها براي هر دو شهر مطالعاتي خواهد شد. اما وجه مشترك براي هر دو منطقه‌ي مطالعاتي با توجه به تغييرات اقليمي آينده، درصد كاهش ايام نياز به تأمين استراتژي‌هاي طراحي بيوكليمايي در بخش گرمايشي مي‌باشد. اما در بخش استفاده از راهكارهاي بيوكليمايي سرمايشي، افزايش نياز به اين استراتژي‌ها براي مادريد قابل‌ملاحظه بوده و اما در مشهد تنها نياز در استفاده از سايبان براي پنجره‌ها افزايش نشان مي‌دهد و استفاده از ساير راهكارهاي سرمايشي داراي روند كاهشي مي‌باشند.