آموزش و توسعه رهبري تحول‌گرا و نقش آن در اعتمادپذيري مديران و ادراك عدالت كاركنان

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه بين سبك رهبري تحول‌گرا و ادراك عدالت كاركنان با توجه به نقش واسطه‌اي اعتمادپذيري مديران (از ديدگاه كاركنان) است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي–همبستگي بوده است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاركنان حوزه ستادي شركت توزيع نيروي برق شهرستان مشهد (211) نفر بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران به تعداد 127 آزمودني تعيين گرديد. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از سه پرسشنامه؛ رهبري تحول‌گرا، عدالت سازماني و اعتمادپذيري استفاده شده است. از ضريب آلفاي كرونباخ براي ارزيابي پايايي پرسشنامه‌ها، و از روايي محتوا و سازه براي ارزيابي روايي آنها استفاده شده است. داده‌ها با آزمون‌هاي كولموگروف – اسميرنف، t تك نمونه‌اي، ضريب همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري (SEM) تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه بين ادراك عدالت سازماني و سبك رهبري تحول‌گرا همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد ((r=0.69 بين سبك رهبري تحول‌گرا و اعتمادپذيري مديران نيز همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد (r=0.72) وجود همبستگي مثبت و معنادار بين اعتمادپذيري مديران و عدالت سازماني نيز تأييد شد(r=0.75)، همچنين نقش واسطه‌اي اعتمادپذيري مديران در رابطه بين رهبري تحول‌گرا و ادراك عدالت سازماني نيز تأييد شد.