ارزيابي توان اكولوژيك توسعه شهري، روستايي و صنعتي شهرستان شيراز و برآورد استقرار فعلي اين مناطق با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS)

اهميت به كارگيري روش هاي عقلاني و نظام مند در مديريت و استفاده بهينه از منابع، به ويژه منابع طبيعي براي همگان روشن است. توسعه نامناسب مناطق مسكوني و صنايع، سبب تخريب اراضي كشاورزي و منابع طبيعي و گسترش به سمت پهنه هاي آسيب پذير، نظير حوزه هاي سيلابي و نيز شيب هاي نامناسب را به دنبال دارد كه در حقيقت باعث به هم خوردن تعادل و پايداري اكولوژيك درسرزمين مي شود. ضرورت ارزيابي توان اكولوژيك كاربري توسعه شهري، روستايي و صنعتي به معناي عينيت بخشيدن به قابليت بالقوه سرزمين مورد انتظار است. هدف اين تحقيق ارزيابي توان اكولوژيك شهرستان شيراز براي توسعه شهري، روستايي و صنعتي مي باشد. در همين رابطه شهرستان شيراز با استفاده از رويهم گذاري لايه هاي اطلاعاتي و جمع بندي آن‌ها با بهره گيري از فن آوري GIS ارزيابي گرديد. در تحقيق حاضر تعداد يازده شاخص در پنج معيار كلي فيزيوگرافي، زمين شناسي، خاك، پوشش گياهي و اقليم مورد بررسي واقع شدند.  همچنين ارزيابي بر اساس منطق بولين (منطق And) و اصلاح طبقه بندي روش مخدوم انجام شد. نتايج ارزيابي در دو كلاس نسبتا quot; مناسب (2) و نامناسب (3) ارايه شد. در ضمن در اين پژوهش درصد طبقات توان در برآورد استقرار فعلي كاربري هاي شهري، روستايي و صنعتي با روي هم گذاري لايه هاي پلي گاني شهري، نقطه اي روستاها و مناطق صنعتي شهرستان بر روي نقشه توان اكولوژيك انجام و وضعيت اين مناطق مشخص گرديد. با توجه به نتايج بدست آمده اكثر مناطق شهري در طبقه مناسب دو و اكثر مناطق روستايي و صنعتي در طبقه سه يا نامناسب قرار دارند.