شيوع ازدواج‌هاي خويشاوندي در والدين كودكان كم‌توان ذهني و عادي و رابطۀ آن با كم‌تواني ذهني

Prevalence of Cousin Marriage among Parents of Intellectually Disabled and Normal Children and Its Association with Intellectual Disability

هدف: در تبيين و پيشگيري علل كم‌تواني ذهني، ازدواج‌هاي خويشاوندي بستر مناسبي در بروز ژن‌هاي نهفته و مغلوب فراهم كرده و به انواع معلوليت‌ها، ازجمله كم‌تواني ذهني منجر مي‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسي شيوع ازدواج‌هاي خويشاوندي در والدين كودكان كم‌توان ذهني و عادي و رابطۀ آن با كم‌تواني ذهني است. روش‌بررسي: در پژوهش حاضر كه از نوع هم‌بستگي و پس‌ رويدادي است، 467 زوج داراي كودك عادي به‌ صورت نمونه‌گيري خوشه‌اي از مدارس ابتدايي و راهنمايي و دبيرستان و 433 زوج داراي كودك استثنايي كه از اين تعداد كودك، 238 نفر افراد كم‌توان ذهني بودند، به‌ صورت تصادفي، در شهرستان اردبيل انتخاب شدند. به‌ منظور تعيين فراواني ازدواج‌هاي خويشاوندي، از آمار توصيفي و براي مشخص‌كردن رابطۀ ازدواج خويشاوندي با تولد كودك عادي و كم‌توان ذهني از آمارۀ خي‌دو استفاده شد. محاسبات آماري در اين پژوهش با استفاده از نسخۀ 16 نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. يافته‌ها: داده‌هاي توصيفي نشان داد كه 107 نفر از 238 (44٫96 درصد) والدين افراد كم‌توان ذهني و 88 نفر از 467 (18٫84 درصد) والدين افراد عادي، ازدواج خويشاوندي كرده بودند. تحليل داده‌ها ازطريق آماره خي‌دو نشان داد كه بين ازدواج خويشاوندي والدين و تولد كودك كم‌توان ذهني، رابطۀ معني‌داري وجود دارد (0٫01> P و 1=df و 54٫13=X2). نتيجه‌گيري: در بروز كم‌تواني ذهني، ازدواج‌هاي خويشاوندي به‌واسطۀ ژن‌هاي مغلوب، نقش مهمي ايفا مي‌كند؛ بنابراين، آگاهي زوجين از پيامدهاي ازدواج‌هاي خويشاوندي و انجام مشاوره‌هاي ژنتيكي ضروري است.

Objective: Cousin Marriages provide a good opportunity to latent and recessive genes to express themselves and cause various disabilities, such as intellectual disability. Hence, avoiding them may prevent such disabilities. The purpose of this research was to study the prevalence of cousin marriages among the parents of intellectually disabled and normal children and to identify its association with intellectual disability. Materials & Methods: A correlational retrospective study was conducted. 467 couples with normal children were selected by cluster sampling from primary, secondary and high schools in Ardebil. Moreover, 433 couples with exceptional children were identified. Among the latter’s children, 238 intellectually disabled were randomly selected. Chi-square was used to determine the frequency of cousin marriages through descriptive statistics and to establish the association between cousin marriages and the birth of normal and intellectually disabled children. Results: According to the descriptive data 107 of 238 (96.44%) parents of intellectually disabled children and 88 of 467 (84.18%) parents of normal children were cousins. Data analysis with chi-square showed a significant association between cousin marriages and the birth of intellectually disabled children (χ2=54.31, p<0.01, df=1). Conclusion: Cousin Marriage plays an important role in the incidence of intellectual disability through recessive genes. Therefore, couples need to be aware of the consequences of cousin marriage and should receive genetic counseling.