مروري بر تهيه نانوكامپوزيت‌هاي پليمري با پليمرشدن انتقال زنجير افزايشي- جدايشي برگشت‌پذير (RAFT)

نانوكامپوزيت‌ها تركيبات تشكيل شده از مخلوط دو يا چند ماده مختلف هستند كه به‌صورت فازهاي مجزا بوده و دست‌كم يكي از اجزاي تشكيل‌دهنده آن‌ها داراي ابعاد نانومتري (معمولا زير nm 100) است. نانوكامپوزيت‌هاي پليمري معمولاً خواص فيزيكي، شيميايي، مكانيكي و گرمايي بهتري نسبت به كامپوزيت‌هاي معمولي نشان مي‌دهند. پليمرشدن راديكالي از پركاربردترين روش‌هاي مرسوم تهيه نانوكامپوزيت‌هاي پليمري است. به‌علت ارتباط چشمگير خواص نانوكامپوزيت‌هاي پليمري با درجه پليمرشدن، رفتار پليمر توليدشده قابل پيش‌بيني نيست. اخيراً به‌كارگيري روش‌هاي پليمرشدن راديكالي زنده كنترل‌شده به‌منظور تهيه نانوكامپوزيت‌هاي پليمري، به‌علت مزاياي اين روش‌ها، توجه زيادي را جلب كرده است. به‌طور كلي، تا به امروز سه روش اصلي پليمرشدن راديكالي زنده كنترل‌شده به‌طور عملي بررسي شده‌اند كه عبارت‌اند از: پليمرشدن راديكالي با واسطه نيتروكسيدها (NMP)، پليمرشدن راديكالي با انتقال اتم (ATRP) و پليمرشدن انتقال زنجير افزايشي-جدايشي برگشت‌پذير (RAFT). از ميان پليمرشدن‌هاي راديكالي زنده كنترل‌شده، پليمرشدن انتقال زنجير افزايشيجدايشي برگشت‌پذير، به‌علت دارابودن برتري‌هايي نسبت به ساير روش‌هاي استفاده‌شده در تهيه نانوكامپوزيت‌هاي پليمري، مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله، به تهيه نانوكامپوزيت‌هاي پليمري بر پايه نانوذرات مختلف مانند نانوذرات برپايه كربن، SiO2 ،Fe3O4 و TiO2 از راه پليمرشدن انتقال زنجير افزايشي‌جدايشي برگشت‌پذير پرداخته شده است.