فرايندهاي واجي در گويش بادرودي -اريسماني

گويش بادرودي- اريسماني يكي از گويش‌هاي مركزي ايران است كه در گمنامي و غربت به سر برده و به حيات خود ادامه مي‌دهد. اين گويش آن چنان از نگاه پژوهشگران پنهان مانده، كه كمتر كسي آن را شناخته و راجع به آن تحقيقات علمي انجام داده است اما مطالعات ميداني و نگاهي هر چند گذرا حكايت از آن دارد كه فرآيند واجي در اين گويش از اهميّت خاصي برخوردار بوده و يكي از شاخصه‌هاي ممتاز آن به شمار مي‌رود. گويشوران اين گويش، واژ‌ه‌هاي دخيل را كمتر به صورت اصلي پذيرفته‌اند بلكه با تغيير برخي از واج‌ها يا حذف و افزايش آن‌ها واژه‌اي بر آن مبنا ساخته و به كار برده‌اند. با توجه به اين ‌كه با تغيير هر يك از مصوّت‌ها و صامت‌ها، واژه‌اي جديد به موازات زبان فارسي معيار خلق مي‌شود كه مي‌تواند بر غناي زبان و ادب فارسي و شيوۀ واژه‌سازي بيفزايد؛ بررسي فرايندهاي واجي گويش بادرودي- اريسماني نيز زواياي پنهان اين گويش را آشكار كرده و رابطۀ تنگاتنگ آن با زبان فارسي معيار را مشخص خواهد نمود.

The Badroud and Arisman's dialect is the one of the original dialect in the central part of Iran. Although it has lived in the obscurity, its literary life continues. This dialect is far from the researchers' perspectives and there is no scientific study over it. Thus, few people hardly know of it. But field studies suggested that the phonological process is very important in this dialect. It is one of the most distinctive characteristics of it, by changing any vowel and consonant it can enrich the language and develop vocabulary-building techniques. This dialect doesn't adopt the original form of the foreign words more or less than the others. So, the phonemes will be changed, removed, or added to the words. However, considering of the phonological process can show its hidden aspects and will define its close relation with the standard Persian language. Thus, the author has analyzed this subject for its novelty and importance.