كاهش بازتاب هاي مصنوعي در مدل سازي عددي داده هاي عمليات لرزه نگاري

تفسير دقيق داده‌‌هاي لرزه‌نگاري به‌منظور اكتشاف ذخاير هيدروكربني و همچنين، طراحي عمليات برداشت داده‌هاي لرزه‌نگاري همواره يكي از اساسي‌ترين چالش‌هاي پيش‌رو در اكتشاف نفت و گاز بوده است. مدل‌سازي و شبيه‌سازي عددي لرزه‌نگاشت‌ها يكي از ابزارهاي مهم محققان و كارشناسان در تفسير كمي و كيفي دادهاي لرزه‌نگاري محسوب مي‌شود. از آن‌ جهت كه با كمك لرزه‌نگاشت مصنوعي‌ و مقايسه يك لرزه‌نگاشت مصنوعي با لرزه‌نگاشت واقعي تفسير بهتر و دقيق‌تري از مخازن نفتي نهفته در زمين به عمل مي‌آيد، لذا توليد يك لرزه‌نگاشت مصنوعي بسيار دقيق و مناسب يكي از مباحث مهم مدل‌سازي است. در مدل‌سازي عددي، به‌ علت محدوديت حافظه‌ي رايانه نمي‌توان ابعاد مدل را بي‌نهايت در نظر گرفت و به‌ ناچار بايد ابعاد مدل را محدود كرد. اين محدود كردن، موجب ايجاد بازتاب‌هاي ناخواسته‌ در مدل مي‌شود. به‌ منظور تضعيف اين بازتاب‌ها روش‌هاي بسياري معرفي‌شده كه پركاربردترين آنها، روش لايه جاذب كاملاً جور شده (PML) است، كه عموماً محققان در پي بهبود اين روش مي‌باشند. در اين مقاله با معرفي الگوريتم جديدي با تركيب روش PML و روش مرز جاذب ( ABC) علاوه‌ بر اينكه تضعيف بازتاب‌ها بهتر صورت گرفته، زمان و حجم محاسبات نيز كاهش‌ يافته است. از طرفي، نتايج اين روش با نتايج مدل‌سازي حاصل از نرم‌افزار صنعتي OMNI مقايسه شده و نشان داده‌ شده كه روش معرفي‌ شده با حجم محاسبات بسيار كمتر نسبت به اين نرم‌افزار، نتايج مطلوبي از مدل‌سازي ارائه مي‌دهد.