عنوان مقاله :
بررسي ارتباط ژن RANTES با بيماري عروق كرونري قلب
پديد آورندگان :
طاهري، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي تهران - واحد علوم و تحقيقات - گروه زيست شناسي , محمدآملي، مهسا دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم - مركز تحقيقات غدد , توكلي بزاز، جواد دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم - مركز تحقيقات غدد - بخش ژنتيك پزشكي , اميري، پروين دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم - مركز تحقيقات غدد , تاجمير رياحي، محمد دانشگاه علوم پزشكي تهران - بيمارستان شريعتي - بخش جراحي , خجستهفرد، مريم دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم - مركز تحقيقات غدد - بخش ژنتيك پزشكي , جاويدي، داريوش دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم - مركز تحقيقات غدد - بخش ژنتيك پزشكي
كليدواژه :
RANTES (تنظيم كننده روي فعاليت طبيعي بيان و ترشح Tcell) , (بيماري قلبي، عروقي) , پليمورفيسم G/A 403 , چند شكلي 403G/A
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعات قبلي مشخص كردهاند كه RANTES در شكلگيري پلاكهاي آترواسكروز نقش دارد. همچنين پليمورفيسمهاي ناحيۀ پروموتر ژن RANTES، با افزايش خطر آترواسكروزيس قلبي (CAD) در ارتباط ميباشند. هدف از اين مطالعه مقايسه ميزان بيان mRNA ژن RANTES در بيماران با و بدون تنگي عروق كرونر قلب و همچنين ارتباط آن با پليمورفيسم G/A 403- در يك جمعيت ايراني ميباشد.
روشها: اين مطالعه بر روي 319 بيمار كه آنژيوگرافي قلبي عروقي شده بودند انجام شد كه شامل بيماران با بيش از 50 درصد تنگي عروق كرونر به عنوان گروه مورد (CAD+) به تعداد 191 نفر و بيماران بدون تنگي عروق كرونر به عنوان كنترل (CAD-) كه به تعداد 128 نفر بودند. در هر گروه 20 بيمار براي بيان mRNA ژن RANTES با استفاده از روش Real time PCR به طور كمي مورد بررسي قرار گرفتند. تعيين ژنوتيپ پليمورفيسم 403- با به كار بردن تكنيك RFLP-PCR انجام شد.
يافتهها: ميزان بيان mRNA، ژن RANTES به نسبت 1/37 برابر در بيماران CAD+ در مقايسه با گروه كنترل افزايش يافته بود ولي اين اختلاف از نظر آماري معنيدار نبود. همچنين مقايسۀ بيان mRNA، ژن RANTES در بيماران با پليمورفيسمهاي RANTES در ناحيه G/A403- نشان داد در بيماراني كه ژنوتيپ AA داشتند، بيان mRNA ژن RANTES، به نسبت 1/74 برابر در مقايسه با بيماراني كه ژنوتيپ GG داشتند و به نسبت 1/51 برابر در مقايسه با بيماراني كه ژنوتيپ GA داشتند، افزايش يافته بود. هيچ تفاوت معنيداري در فراواني ژنوتيپها و آللهاي پليمورفيسم 403- ژن RANTES بين بيماران CAD+ در مقايسه با CAD- مشاهده نشد.
نتيجهگيري: پليمورفيسم ناحيه 403- ژن RANTES بر روي بيان اين ژن در بيماران مبتلا به CAD موثر است. هر چند مطالعات بيشتري بر روي حجم نمونه بالاتر براي ارزيابي دقيقتر نقش RANTES در بيماريزايي CAD مورد نياز ميباشد.
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران