مطالعه آزمايشگاهي تأثير بازدارنده‌ها بر ميزان جذب آسفالتين برروي سنگ مخزن به‌روش طراحي آزمايش

يكي از مشكلات عمده صنعت نفت جذب آسفالتين روي سطوح مختلف ازجمله سطح سنگ مخزن است. جذب آسفالتين روي سطح سنگ مخزن باعث تغيير ترشوندگي، مسدود شدن حفرات و در نتيجه كاهش توليد نفت خام مي‌شود. در اين تحقيق از افزودن بازدارنده به‌عنوان عاملي براي كاهش ميزان جذب آسفالتين استفاده ‌شده است. براي مشاهده اين تأثير از دو بازدارنده كوكونات‌دي‌اتانول‌آميد و دودسيل‌بنزن‌سولفونيك‌اسيد استفاده ‌شده است. براي بررسي آماري اين موضوع و بهينه كردن آزمايش‌ها نرم‌افزار Design Expert و روش DOptimal Surface Design به‎كار گرفته شد. نتايج مدل ميزان اعتبار بالايي دارد. فاكتورهاي طراحي آزمايش شامل غلطت اوليه آسفالتين در بازه 1000 تا mg.L^-1 3000، نسبت وزني آسفالتين به بازدارنده 1:1، 2:1، 3:1 و 0:1(بدون حضور بازدارنده‎ها) و دو نوع بازدارنده كوكونات‎دي‎اتانول‎آميد و دودسيل‌بنزن‌سولفونيك‌اسيد است. بر طبق نتايج خروجي نرم‌افزار نسبت وزني 2:1 كم‎ترين ميزان جذب آسفالتين را دارد. همچنين بازدارنده كوكونات‎دي‎اتانول‎آميد بيشترين تأثير را در كاهش جذب آسفالتين دارد. بازه جذب آسفالتين در عدم حضور بازدارنده در محدوده غلظت اوليه آسفالتين تعيين‌شده بين5.83-mg.g^-1 13.63 است و افزودن بازدارنده در بهترين حالت مي‌تواند تا 35% از جذب آسفالتين بكاهد.