بررسي تأثير عزت‌نفس و مهارت‌هاي اجتماعي بر اضطراب اجتماعي (مورد مطالعه: دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه دو كلان‌شهر تبريز)

هدف كلي اين تحقيق، بررسي تأثير عزت‌نفس و مهارت‌هاي اجتماعي بر اضطراب اجتماعي دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه است. در همين راستا، تحقيق حاضر با روش كمي مبتني بر تكنيك تحقيق پيمايشي (همبستگي) انجام شده است. جامعه آماري اين تحقيق را كليه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه 2 شهر تبريز تشكيل مي‌دهند كه تعداد آن‌ها برابر 2397 نفر است. حجم نمونه به‌وسيله فرمول كوكران با درجه دقت 5 درصد و سطح اطمينان 95 درصد برابر 338 نفر محاسبه شده است. روش نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب توأم با تصادفي ساده بود. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه اضطراب اجتماعي واتسون و فرند (28 گويه‌اي)، پرسشنامه عزت‌نفس روزنبرگ (10 گويه‌اي) و پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي ايندربيتزن و فوستر (39 گويه اي) استفاده شد.     يافته‌هاي تحقيق نشان داد به ازاي هر 100 نفر تقريباً 3/20 نفرشان دچار اختلال اضطراب اجتماعي هستند. همچنين ميزان عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر در سطح پايين و مهارت‌هاي اجتماعي آن‌ها نيز در سطح متوسط به بالاتر ارزيابي شده است. نتايج بررسي فرضيه‌ها نيز نشان داد كه ميزان عزت‌نفس (000/0sig= با 47/0r=) و مهارت‌هاي اجتماعي (000/0sig= با 21/0r=) دانش‌آموزان دختر بر ميزان اضطراب اجتماعي آن‌ها تأثير منفي و كاهشي دارد. طبق نتايج مدل ساختاري مي توان گفت كه تأثير عزت‌نفس در كاهش اضطراب اجتماعي به‌مراتب بيشتر از مهارت‌هاي اجتماعي بوده و اين دو متغير توانسته‌اند 26 درصد از تغييرات اضطراب اجتماعي را مورد تبيين قرار دهند. همچنين، نتايج حاكي از آن است كه ميزان اضطراب اجتماعي برحسب متغيرهاي سن، رشته تحصيلي و تحصيلات پدر و مادر يكسان بوده و تفاوت مشاهده شده معني‌دار تلقي نمي‌شود.