نگاهي بر خواص، عملكرد و پايداري نانوسيال ها و فروسيالها

بهينه سازي و افزايش بازده سيستم هاي انتقال حرارت، يكي از اساسي ترين چالش هاي مهندسان و طراحان طي ساليان اخير بوده است. از همين رو، استفاده از نانوذرات در سيالات پايه، به عنوان روشي غيرفعال در جهت بهبود انتقال حرارت و كوچك سازي سيستم هاي گرمايشي شناخته شده است و پژوهشگران متعددي در مطالعات خود به پيش بيني رفتار و قابليت هاي كاربردي آنها با انواع روش هاي نظري، عددي و آزمايشگاهي پرداخته اند. به همين دليل، در اين مقاله با هدف آشنايي با مباني، سازوكار، مزاياي بهره گيري و همچنين چالش هاي استفاده از نانوسيالات، به بررسي خواص و ويژگي هاي آنها پرداخته مي شود. سپس براي درك صحيح از سازوكارهاي انتقال حرارت، مدل هاي ارائه شده و جايگاه اكتشافات تجربي در اين زمينه معرفي مي شوند. در ادامه با معرفي فروسيال ها يا همان نانوسيال هاي مغناطيسي، به كاربردهاي آنها در صنايع گوناگون اشاره مي شود. در نهايت روش هاي بررسي و افزايش پايداري نانوسيالات به تفصيل تشريح مي شود.