بررسي و نقد ديدگاه «تأثيرگذاري منفي باور به مهدويت در مسير پيشرفت تمدني اسلام»

بررسي علل ركود تمدن آغازين اسلامي و نيز عوامل جلوگيري از پيشرفت تمدني جوامع مسلمان در حال حاضر، از دغدغه‌هاي بسياري صاحب‌نظران مسلمان بوده است. در اين ميان برخي نويسندگان، مهدي‌باوري مسلمانان را از جمله علل ركود و مانع رشد تمدني اسلام دانسته‌اند. در نظر ايشان عناصري كه در مهدويت وجود دارد، باعث نوعي ايستايي و خودداري از فعاليت مثبت باورمندان به اين عقيده شده و عملاً راه تمدني اسلام را _ در گذشته و آينده _ مسدود كرده است؛ علاوه بر آن‌كه بستري مناسب براي سوء استفاده عده‌اي در جهت كسب منافع خويش ايجاد نموده است. نوشتار پيشِ رو با روش پژوهشي توصيفي تحليلي بر آن است نشان دهد با تصويرسازي درست آموزه مهدويت و عناصر مهمي كه بنابر منابع ديني غيرقابل انكار، در دوران پس از ظهور امام مهدي4 در بستر جهاني شكل خواهد گرفت و نيز تعريف صحيح تمدن غايي اسلامي مي‌توان همگرايي اين دو موضوع را اثبات نمود و جامعه آرماني مهدوي را الگويي مناسب براي تمدن درخشان و نهايي اسلام دانست