كاركرد معنائي اسلوب نحوي اشتغال در قرآن كريم

Me Meaningful function of “Ishtighal” as a syntactic structure in the Holley Quran

اسلوب اشتغال از ديرباز (در متون جاهلي، قرآن كريم و حديث) تاكنون مورد استفاده عرب زبانان بوده است و به عنوان يكي از مهم‌ترين بحث‌هاي اختلافي همراه با تأويل و تقديرهاي مفصل، در بين يك يا چند مكتب نحوي نظير كوفي و بصري به شمار مي‌رود كه بررسي اين اختلافات و بيان ديدگاه‌هاي مختلف با هدف سهولت تعليم، حفظ ساختار زبان، فهم بهتر، پرهيز از استعمال قواعد غير مستعمل و حذف آن از نحو عربي است. در اين مقاله نويسندگان ضمن بررسي مهم‌ترين كتب نحوي، به كاربرد اين اسلوب، جايگاه و حالات متفاوت آن در دوره‌هاي مختلف و نقش مستقيم آن در بيان معناي دقيق و مفهوم مراد اشاره دارند. همچنين ضمن مقايسه اختلافات و آراء موجود در زمينه تعريف، وجوه اعرابي و گونه‌هاي متنوع اين اسلوب از معنا تا بلاغت، مناسب‌ترين و نزديك‌ترين حكم به قواعد اساسي زبان و ادبيات عرب استخراج و ارائه مي‌گردد و در اين ميان استناد و استشهاد به آيات قرآن كريم و شناخت مواضع گسترده آن در باب اعجاز لغوي مورد پژوهش و واكاوي قرار گرفته است.

Ishtighal- structure has been used by Arabs (in pre-Islamic texts, the holey Quran and the Islamic tradition) and is considered as one of the subjects that the grammarians have different ideas about it with the abundant interpretations and elisions, amongst the syntactic schools like the schools of Koofa and Basra cities. The purpose of studying about the different ideas is the better education, caring about structure of the language, the better understanding, avoiding from applying unusable grammatical regulations and deleting them from the Arabic syntax. In this article, the authors mentioned usage of Ishtighal- structure, its places, and states in the various periods and also its direct role in expressing the precise meaning and the purposed concept. In addition to comparing existent differences and ideas about definition, syntactic forms and various states of this structure that contains meaningful and eloquent aspects, this article presents the most suitable ideas that is according to the basic regulations of the Arabic language. In this regard, the article studies about the Quranic citations with elaborating their abundant places that indicate linguistic miracle of the Quran